Kani Armağanın

Ecel oku erdi cana, kaf le göçtü dur deyeler 

Gafil olan yolda kalır, tez yarağı gör deyeler

Anmaz idim ol Sultanı, ne işe gönderdi beni 

Emanet verilen canı, gel issine ver deyeler

Çün can bedenden çekile, şol elif kamet büküle 

Gözünden gevher döküle, gel merteben sor deyeler

Şöyle yürürken naz ile, adın deftere yazıla 

Kara yerde ev düzile, gel günahkar gir deyeler

Kabrin sual eder sana, kani armağının bana 

Armağansız gelen bunda, yılan çiyan yer deyeler

Münafıkın aklı şaşa, Rabbim bilmem deye haşa 

Kabir dar ola kavuşa, Hak buyurdu kır deyeler

Mü'min olan gele dile, cevap vere güle güle 

Cennet'ten huriler gele, kabrin dolu nur deyeler

Yunus sabret bu mihnete, bir gün eresin rahate 

Yine Hakkın lütfu yete, gel Cennet'e gir deyeler

Yunus Emre

Seçme Şiirleri