Gördüğüm Seni Sanayım

Şöyle hayran eyle beni, aşkın oduna yanayım 

Her kanceru bakar isem, gördüğüm Seni sanayım

Hem beni okur Sübhanım, eşiğindir dün gün yönüm 

Anda çıkar benim günüm, bunda neye eyleneyim

Yedi Tamu dedikleri, katlanmaya bir ahıma 

Sekiz Uçmak aldamaya, bunda neye aldanayım

Yüz bin huri gelir ise, aldanmaya bu canımı 

Aşkın gönlüm yağmaladı, Senden nice usanayım

Senin kokun duydu canım, terkini urdu cihanın 

Hergiz bilinmez mekanın, seni kanda arayayım

Her dem söylenir haberin, hergiz bulunmaz eserin 

Götür yüzünden perdeyi, didarına göyünayım

İlm ü hikmet okuyanlar, aşktan fakirdürür bunlar 

Mansur oldum asın beni, hep dillerde söyleneyim

Yunus demedi bu sözü, cana doldu Dost özü 

Kördür münafıkın gözü, ya ben nicesi göstereyim

Yunus Emre

Seçme Şiirleri

Kan Yaş Akıtır Aktan Karadan

Ayırma beni Senden Yaradan 

Düşer ölürüm ben bu yaradan

Öldüğüm için gam mi çekerim 

Alır canımı bir gün Yaradan

Öldü diyeler, kaydım yiyeler 

Bir kuş oluben, çıkam aradan

Ağlama derim şol gözlerime , 

Kan yaş akıtır, aktan karadan

Varam kul olam şeyh eşiğinde 

Hırka dikinem bin bir pareden

Derviş Yunus'un maksudu budur 

Alıp şeyhini çıka aradan

Yunus Emre

Seçme Şiirleri

Ne Gülmen Gülmektir

Ey aşk eri aç gözünü, yer yüzüne eyle nazar 

Gör bu latif çiçekleri, bezenüben geldi geçer

Bunlar böyle bezenüben, Dost'tan yana uzanuben 

Bir sor Ahi sen bunlara, kancerudur azm-i sefer

Her bir çiçek bin naz ile, öğer Hakkı nazar ile 

Bu kuşlar hoş avaz ile, ol Padişahı zikr eder

Öğer anın kadirliğin, her bir işe hazırlığın 

İlle ömrü kasırlığın, anıcağız benzi solar

Rengi döner günden güne, toprağa dökülür gene 

İbretdürür anlayana, bu ibreti arif duyar

Ne bilmegün bilmekdürür, ne gülmegün gülmekdürür 

Son menzilin ölmekdürür, duymadınsa aşktan eser

Ger bu sırrı duyaydın, ya bu gamı yiyeydin 

Yerinde eriyeydin, gideydi senden bu kar-ü bar

Bildik gelen geçer imiş, bildik konan göçer imiş 

Aşk şarabın içer imiş, bu manadan her kim duyar

Yunus bu sözleri ko gil, kendüzünden elin yu gil 

Senden ne gele bir de gil, çün Hak'tan gelir hayr ü şer

Yunus Emre

Seçme Şiirleri

İşidirdim Sözünü

İşbu vücudum şehrine, bir dem giresim gelir 

İçindeki Sultanın, yüzün göresim gelir

İşidirim sözünü', görümezem yüzünü 

Yüzünü görmekliğe, canım veresim gelir

Ol Sultanın halvetinin, yedi hücresi vardır 

Yedisinden içeri, varıp giresin gelir

Her kapıda bir kişi, yüzbin çerisi vardır 

Aşk kılıcın kuşanıp, cümle kırasım gelir

Erenlerin sohbeti arttırır marifeti 

Bi dertleri sohbetten, her dem süresim gelir

Leyli vü mecnun benem, 

Şeyda-yi Rahman benem

Dost oldu bize mihman, bunca yıl bunca zaman

Gerçek İsmail'leyin, kurban olasım gelir

Erenlerin nazarı toprağı gevher eyler 

Erenler kademinde, toprak olasım gelir

Miskin Yunus'un nefsi, dört tabiat içinde 

Aşkla can sırrına, pinhan varasım gelir

Yunus Emre

Seçme Şiirleri

Hiç Gönlüne Gele Mi

Ne acep olur şu adem oğlanı 

Öleceğin hiç gönlüne gele mi 

Azrail kaynağın urup canına 

Alacağın hiç gönlüne gele mi

Azrail alır bu cümle canları 

Toprağa düşürür nazik tenleri 

Geyireler sana yensiz donları 

Giyeceğin hiç gönlüne gele mi

Gelir növbetin dolanı dolanı
Ağlasana sen bulanı bulanı
Halkın önünde beğeni beğeni
Yunacağın hiç gönlüne gele mi

Gece gündüz zikreylesin dilimiz 

Gizli değil, ayan Sana halimiz
Karanlık kabirde bir gün yalınız 

Kalacağın hiç gönlüne gele mi

Yunus Emre'm eydür hele burada
Heman ömrüm zayi geçti arada
Yarın Hak yanında yüzü karada
Olacağın hiç gönlüne gele mi

Yunus Emre

Seçme Şiirleri

Beslerdim Bu Nazik Teni

Dosttan haber geldi bana, durayım anda varayım 

Müjdeleyene canımı vereyim anda varayım

Şol bir iki arşın bezin, ne yeni var, ne yakası 

Kefen edinip eğnime, sarayım anda varayım

Can alıcı hot geliser, emaneti ver deyiser 

Ben emaneti issine vereyim anda varayım

Yazuğum çok, günah öküş yürürüm bu dünyada hoş 

Ettiklerimin hesabın, vereyim anda varayım

Beslerdim bu nazik teni, terk etmeyem derdim anı 

Kara toprağa ben anı, karayım anda varayım

Canım gitti üş ben kaldım, naçar oldum yola girdim 

Düşmanlarım şad olduğun, göreyim anda varayım

Üş bu ömür harmanını, derdim devşirdim ben anı 

Yunus eydür bu harmanı, yele vereyim anda varayım

Yunus Emre

Seçme Şiirleri

Kani Armağanın

Ecel oku erdi cana, kaf le göçtü dur deyeler 

Gafil olan yolda kalır, tez yarağı gör deyeler

Anmaz idim ol Sultanı, ne işe gönderdi beni 

Emanet verilen canı, gel issine ver deyeler

Çün can bedenden çekile, şol elif kamet büküle 

Gözünden gevher döküle, gel merteben sor deyeler

Şöyle yürürken naz ile, adın deftere yazıla 

Kara yerde ev düzile, gel günahkar gir deyeler

Kabrin sual eder sana, kani armağının bana 

Armağansız gelen bunda, yılan çiyan yer deyeler

Münafıkın aklı şaşa, Rabbim bilmem deye haşa 

Kabir dar ola kavuşa, Hak buyurdu kır deyeler

Mü'min olan gele dile, cevap vere güle güle 

Cennet'ten huriler gele, kabrin dolu nur deyeler

Yunus sabret bu mihnete, bir gün eresin rahate 

Yine Hakkın lütfu yete, gel Cennet'e gir deyeler

Yunus Emre

Seçme Şiirleri