Gönlüm

Bunca yıldır ağladım gözlerimde dolu yaş
Bulamadım kendime hakiki bir arkadaş
Yok mu kardeş kafalı temiz kalpli bir yoldaş
Çektiğim çile, döktüğüm gözyaşları

Kimi sevdimse bana asıverdi yüzünü
Hep ızdırabı tattım hep tanıdım hüzünü
Karıştırdım kederle gecemi gündüzümü
Güldüklerimin bana çatılmasın kaşları.

Gönlüm elemle dolu içimde yok tek neş’e
Atar mıyım kendimi bir daha hiç ateşe
Nerden düştüm bu asab tamir edilen işe
Bana atıyorlar hep sapanlılar taşları

M…T…Ö…

Akıl Hastalarının Yazdıkları Şiirler, İnilti