Victor-Marie Hugo (doğumu 26 Şubat 1802 Besançon - ölümü 22 Mayıs 1885 Paris) Fransız şair, yazar, devlet adamıdır.
Yaşamı
Victor Hugo 26 Şubat 1802'de Fransa'da doğdu. Liseyi bitirdikten sonra kendini tümüyle edebiyata adadı. 1824 yılında Fransız coşumcularının (romantikler) yayın organı olan La Muse Française dergisini kurdu. Cenacle adını taşıyan coşumcu sanatçılar çevresinin üyesi ve onun odak noktası oldu. 1830-1843 arasında en verimli dönemlerinden birini yaşadı. Romanları, tiyatro yapıtları ve şiirleriyle başarıdan başarıya koştu. 1831'de Notre Dame de Paris (Paris'in Notredame Kilisesi) adlı büyük romanını yayımladı. 1841 yılında Fransız Akademisi'ne üye seçildi. Çok sevdiği kızı Leopoldine'nin 1843'de kazayla boğularak ölmesi üzerine 1852'ye dek yeni yapıt vermedi. 1848 Devrimleri'nden sonra parlemento üyeliğine seçildi. 3. Napoleon'un hükümet darbesini engellemeye çalıştı, başaramayınca 1851 yılında Belçika'ya kaçmak zorunda kaldı.
Ateşli bir demokrasi ve cumhuriyet yanlısı olarak imparatorluk rejimini eleştiren yapıtlar yazdı. 1855-1870 arasını küçük bir İngiliz adası olan Guernsey'de geçirdi. O dönem yazarlığının en üretken yılları olmuştur. 1862 yılında başyapıtı olan Les Misérables (Sefiller) adlı romanını yayımladı. Bunu 1866'da Les Travailleurs de la Mer (Deniz İşçileri) ve aynı yıl L'Homme qui Rit(Gülen Adam) gibi önemli romanları izledi.
Fransa'da Cumhuriyet yeniden kurulunca Paris'e döndü. Ulusal Meclise seçildi. Artık Fransa'nın en gözde kişilerinden biriydi. Paris Komünü'nün ezilmesinden sonra komüncülerin bağışlanması için çok uğraştıysada sonuç alamadı. Giderek siyasal ve toplumsal yaşamdan elini eteğini çekti.
1885 yılında ölüm döşeğinde iken;
Yaşamı
Victor Hugo 26 Şubat 1802'de Fransa'da doğdu. Liseyi bitirdikten sonra kendini tümüyle edebiyata adadı. 1824 yılında Fransız coşumcularının (romantikler) yayın organı olan La Muse Française dergisini kurdu. Cenacle adını taşıyan coşumcu sanatçılar çevresinin üyesi ve onun odak noktası oldu. 1830-1843 arasında en verimli dönemlerinden birini yaşadı. Romanları, tiyatro yapıtları ve şiirleriyle başarıdan başarıya koştu. 1831'de Notre Dame de Paris (Paris'in Notredame Kilisesi) adlı büyük romanını yayımladı. 1841 yılında Fransız Akademisi'ne üye seçildi. Çok sevdiği kızı Leopoldine'nin 1843'de kazayla boğularak ölmesi üzerine 1852'ye dek yeni yapıt vermedi. 1848 Devrimleri'nden sonra parlemento üyeliğine seçildi. 3. Napoleon'un hükümet darbesini engellemeye çalıştı, başaramayınca 1851 yılında Belçika'ya kaçmak zorunda kaldı.
Ateşli bir demokrasi ve cumhuriyet yanlısı olarak imparatorluk rejimini eleştiren yapıtlar yazdı. 1855-1870 arasını küçük bir İngiliz adası olan Guernsey'de geçirdi. O dönem yazarlığının en üretken yılları olmuştur. 1862 yılında başyapıtı olan Les Misérables (Sefiller) adlı romanını yayımladı. Bunu 1866'da Les Travailleurs de la Mer (Deniz İşçileri) ve aynı yıl L'Homme qui Rit(Gülen Adam) gibi önemli romanları izledi.
Fransa'da Cumhuriyet yeniden kurulunca Paris'e döndü. Ulusal Meclise seçildi. Artık Fransa'nın en gözde kişilerinden biriydi. Paris Komünü'nün ezilmesinden sonra komüncülerin bağışlanması için çok uğraştıysada sonuç alamadı. Giderek siyasal ve toplumsal yaşamdan elini eteğini çekti.
1885 yılında ölüm döşeğinde iken;
"Tanrı'ya inanıyorum, ahirete inanıyorum; fakat hiçbir kilise papazını başımda istemiyorum. Beni seven bütün dünya insanlarının gönülden dualarını bekliyorum. Bu benim için kafidir."
diyerek 22 Mayıs 1885 yılında hayata gözlerini yummuştur.
Romanlar
diyerek 22 Mayıs 1885 yılında hayata gözlerini yummuştur.
Eserleri
Şiirler
- Odes et poésies diverses (1822; Odlar ve Çeşitli Şiirler)
- Nouvelles Odes (1824; Yeni Odlar)
- Odes et Ballades (1826; Odlar ve Baladlar)
- Les Orientales (1829; Doğulular)
- Les Feuilles d'automne (1831; Sonbahar Yaprakları)
- Les Chants du crépuscule (1835; Şafak Türküleri)
- Les Voix intérieures (1837; Gönülden Sesler)
- Les Rayons et les Ombres (1840, Işınlar ve Gölgeler)
- Les Châtiments (1853; Azaplar)
- Les Contemplations (1856; Düşünceler)
- La Légende des siècles (1859, 1877, 1883; Yüzyılların Efsanesi)
- Les Chansons des rues et des bois (1865; Sokak ve Orman Şarkıları)
- L'Année terrible (1872; Korkunç Yıl)
- L'Art d'être grand-père (1877; Büyük Baba Olma Sanatı)
- Le Pape (1878)
- La Pitié suprême (1879)
- L'Âne (1880)
- Religions et religion (1880)
- Les Quatre Vents de l'esprit (1881; Usun Dört Rüzgarı)
- La Fin de Satan (1886; Şeytanın Sonu)
- Toute la Lyre (ös 1888, 2 dizi; 1893, 1 dizi; Bütün Lir)
- Dieu (1891; Tanrı)
- Les Années funestes, 1852-1870 (ös 1898; Uğurusuz Yıllar: 1852-1870)
- Han d'Islande (1823; İzlanda Hanı)
- Bug-Jargal (1818)
- Le Dernier Jour d'un condamné (1829; İdam Mahkumunun Son Günü)
- Notre-Dame de Paris (1831; Notre Dame'ın Kamburu)
- Claude Gueux (1838)
- Les Misérables (1862; Sefiller)
- Les Travailleurs de la mer (1866; Deniz İşçileri)
- L'Homme qui rit (1869; Gülen Adam)
- Quatrevingt-treize (1874; Doksan Üç İhtilali)
Oyunlar
- Cromwell (1827)
- Amy Robsart (1828)
- Hernani (1830; Hernani)
- Marion de Lorme (1831; Marion de Lorme)
- Le roi s'amuse (1832; Kral Eğleniyor)
- Lucrèce Borgia (1833)
- Marie Tudor (1833)
- Angelo, tyran de Padoue (1835; Padova Tiranı Angelo)
- Ruy Blas (1838; Ruy Blas)
- Les Burgraves (1843; Derebeyler)
- Théâtre en liberté (1886; Özgürlükte Tiyatro)
Diğer
- Le Rhin (1842; Ren)
- Napoléon le Petit (1852; Küçük Napolyon)
- Actes et paroles - Avant l'exil (1841-1851; 1. c. Eylemler ve Sözler - Sürgünden Önce)
- Actes et paroles - Pendant l'exil (1852-1870; 2. c. Eylemler ve Sözler - Sürgünden Sonra)
- Actes et paroles - Depuis l'exil (1870-1885; 3.-4. c. Eylemler ve Sözler - Sürgünden Bu Yana)
- Histoire d'un crime (1877; Bir Suç Öyküsü)
- Alpes et Pyrénées (ölümünden sonra 1890; Alpler ve Pireneler)
- La France et la Belgique (ölümünden sonra 1894; Fransa ve Belçika)
- Choses vues (ölümünden sonra 1887-1899, 2 cilt; Görülen Şeyler)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder