Sonra bir akşamüstü çıkıp geldiler
Yepyeni bir sabahı kurmaya
Sana duyduğum sevgi bir akşam
İhtiyar ölümleri gibi geçti kapımdan
Saksıda bir sardunya dalı gibi yalnız kaldım
Ne ağlamayı becerebilmişimdir doğrudan doğruya
Ne senin uğrunda ya da başka birinin
Bıçaklar çekip bıçaklar yemeyi
Ben belki de bilemedim sevmeyi
Afşar TİMUÇİN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder