Şiir, Sadece: 2010-04-04

9 Nisan 2010 Cuma

Ey Erenler Çün Bu Sırrı Dinledim

Ey erenler çün bu sırrı dinledim
Huzur-ı mürşide vardım bu gece
Hakikat sırrını andan anladım
Evliya merdanın gördüm bu gece

Mürşidim Muhammet buldum yolumu
Rehberim Ali'dir verdim elimi
Tiğbend ile bağladılar belimi
Erenler sırrına erdim bu gece

Erenler rahına eyledim iman
Kalmadı gönlümde şek ile güman
Ne bilir bu sırrı Yezid'le Mervan
Küll-i varım Hakk'a verdim bu gece

Andelip misali avaz ederek
Kati sema üzre pervaz ederek
Yedi aza ile niyaz ederek
Ayn-ı cem güllerin derdim bu gece

Pir Sultan'ım Hakk'a niyaz ederim
Erenler rahına doğru giderim
Küll-i varım Hakk'a teslim ederim
Hakk'ın cemalini gördüm bu gece


Pir Sultan Abdal

7 Nisan 2010 Çarşamba

Ey Sofi Özüne Bir Muradım Var

Ey sofi özüne bir muradım var
Elin günahını sen mi görürsün
Yüzün kara bir külhanda yerin var
Ali divanına nasıl varırsın

Rehberin kim olduğunu bilmezsin
Kov ile gıybeti elden koymazsın
Ahrette yatacak yer de bulamazsın
Toprak kabül etmez nerde kalırsın

Lokman sofusunu eli tutarsın
Hakk'ın döşeğine yere yatarsın
Bilmem yetmiş iki dilden ötersin
Sen bu dilin kangısını bilirsin

Pir Sultan Abdal'ım böyle olunca
İhlas talip muradını alınca
Devir dönüp halin ile gelince
Sen de bu huy ile murdar olursun


Pir Sultan Abdal

5 Nisan 2010 Pazartesi

Ey Yezit Sen Neden Yeldin

Ey Yezit sen neden yeldin kastıma
Erdebil'de Şah Safi'den buyruğum
İlettin Urum'a çoban eyledin
Sırtımdaki alet midir çağlığım

Mağripten de çatal nurlar doğarsa
Mümin kula Hak rahmeti yağarsa
Hasan Hüseyin bana sahip olursa
Yanımdakine çok olur eyliğim

Ol İmam Zeynel'e merdan uyarsa
İmam-ı Bakır'dan içer ayarsa
İmam Cafer buyruğunu duyarsa
Anın için Hak yanında baylığım

Musa Kazım ciğerimi yakıyor
Irmaklar Cennet'te kevser akıyor
Aslımız İmam Rıza'ya çıkıyor
Muhammet Ali'ye vardır soyluğum

Taki Naki'ye iradet getirdiğim
Düldül oldum Şah Ali'ye götürdüm
Yöğrük oldum üç yaşında satıldım
Kimseler de bilmez benim taylığım

Pir Sultan Abdal'ım alır satarım
Askeri Mehdi'ye meyil katarım
Mansur olup şu cihanı atarım
Her ağaçta olmaz benim yaylığım


Pir Sultan Abdal