Şiir, Sadece: Gül Kokulu Göl

20 Ocak 2011 Perşembe

Gül Kokulu Göl

Yeryüzünün yanagina yavasça çöküvermis,
Gökten mi akar yerden mi fiskirir su, dolar çukur
Daglarin yerle bulustugu pembe kokulu yerde
Yildiz desenli bohçadan demet demet gül dökülür.

Mavicik berrak yüzünü burusturur ara sira
Gülümseyen dalgalar beyaz gelinligini serer sahile
Dizi dibinde hirçin mavi, kollarinda yorgun yesil
Yüksek kayalarda vatan bekçileri ,ellerinde güller.

Neden insan hep birilerinin önüne geçmek ister
Kendini buzlu suya atan ilk penguen olamazlar
Neden Kaf Dagi'ndan inmez, yerle bir suyun kiyisina
Egridir gölünü kucaklamis daglar, "vatan "diye kükrer.

Gölün tatli suyunda süzülen mutlu alabaliklar
Onlara inat kiyida çiglik çigliga siser kurbagalar
Isparta halilari dillerde, gül ask olmus gönüllerde
Her mevsim mavi yesil huzur bulunur Egridir 'de.


Seher Keçe Türker

Hiç yorum yok: