Yıkılma Sakın

Kötü şey uzakta olmak 

Dostlarından, sevdiğin kadından 

Yasaklanmak bütün yaşantılara 

Seni tamamlayan, arındıran 

Kapatıldığın dört duvar arasında 

Sağlıklı, genç bir adam olarak 

Neler gelmez ki insanın aklına 

Sevinçli, özgür günlere dair 

Kalmıştır yüzlerce yıl uzakta 

Onunla ilk kez öpüştüğün şehir 

Acı, zehir zemberek bir hüzün 

Kalbinden gırtlağına doğru yükselir 

Görüyorsun işte küçük adamları 

Köhnemiş silahlarıyla saldıran sana 

Kimi tutsak düşmüş kendi dünyasına 

Kimisi düpedüz halk düşmanı 

Diren öyleyse, diren, yılma 

Yürüt daha bir inatla kavganı 

Babeuf'u hatırla, Nazım Hikmet'i 

Bir umut ateşi gibi parlayan zindanlarda 

Hatırla Danko'nun tutuşan kalbini 

Karanlıkları yırtmak arzusuyla 

Ve faşizme karşı, zulme, zorbalığa 

Düşün acılar içinde vuruşan kardeşleri 

Elbette vardır bir diyeceği, bir haberi 

Bir kaçağa çay sunan Kürt kadınlarının 

Dağlar dilsizdir yalçındır 

Ama gün gelir bir diyeceği olur onların da 

Ve dağlar, ıssız tarlalar başladı mı konuşmaya 

Susmazlar bir daha, söz artık onlarındır 

Kötü şey uzakta olmak 

Dostlarından, sevdiğin kadından 

Yasaklanmak bütün yaşantılara 

Seni tamamlayan, arındıran 

Ama bir devrimciyi hakli kılan 

Biraz da acılardır unutma 

Yıkılma sakın geçerken günler 

Yaralayarak gençliğini 

Onurlu, güzel geleceklerin 

Biziz habercileri düşün ki 

Ve halkın bağrında bir inci gibi 

Büyüyüp gelişmektedir zafer.

Ataol Behramoğlu