Sayfalar

17 Mart 2011 Perşembe

Gazel LVII

Müstef'ilün/Fa'ûlün/Müstef'ilün/Fa'ûlün (Mef'ûlü/Fâ'ilâtün/Mef'ûlü/Fâ'ilâtün)


1. Zülfi kimi ayağın koymaz öpem nigârum 
    Yohdur anun yanmda bir kılca i'tibârum

2. İnsaf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn it 
    Ha beyle mihnet ile geçsün mi rûzgârum

3. Bildi temâm-ı âlem kim derdmend-i ıskam 
    Yâ Rab henüz hâlüm bilmez mi ola yânım

4. Vaslundan ayru n ola kamım tökilse gül gül 
    Men gülbün-i belâyem bu fasldur bahârum

5. Tasvir iden vücûdum yazmış elümde sâgar 
    Ref olmağa bu suret yoh elde ihtiyârum

6. Dûr istemen zemânî mey neş'esin başumdan 
    Toprağ olanda yâ Rab dürd-i mey it gubârum

7. Rüsvâlarmdan ol meh saymaz meni Fuzûli 
    Dîvâne olmayam mı dünyâda yoh mı ârum


Fuzuli
1. Sevgilim, saçı gibi ayağını öpmeme beni bırakmaz. Onun yar-mnda kıl kadar değerim yoktur.

Fuzûlî, «kıl kadar itibarım yok» deyimiyle sevgilisinin yanın­da değersizliğini söylerken aynı zamanda sevgilinin ayaklarına kadar inen uzun saçı kastederek kinaye sanatı yapmıştır.

2. Ey aşk! İnsaflı olmak güzel şeydir. Ancak, beni güçsüz bırak da dünya ile ilgimi keseyim. Zamanım böyle mihnetle mi geçsin?

3. Aşk ile dertli olduğumu bütün âlem bildi. Ya Rabbi! Sevgilim hâlâ bilmiyor mu?

4. Senden ayrı iken kanım yere gül gül dökülüp saçılsa ne olur. Ben belâ gül fidanıyım, benim baharım bu mevsimidir.

Sevgilinin ayrılığında onun döktüğü kanlı gözyaşlarının yerdeki parça parça izleri, şeklinden ve renginden dolayı güle benzetilmiştir.

5. Vücuduma şekil veren (Tanrı) beni elimde kadehle tasvir etmiş. Bu şeklin yok olması benim elimde değildir.

Şair, el kelimesini «(birinin.) ihtiyarı elinde olmamak» yani bir şeyi elinde olmadan yapmak deyiminin mecaz anlamı ile birlikte kulla­narak iştikak sanata yapmıştır.

6. Başımdan şarap neşesinin uzak olmasını hiçbir zaman iste­mem. Ya Rabbi! ölüp toprak olduğumda tozumu şarap tortusu yap.

7. Fuzûli! O ay yüzlü güzel beni âşıklarından saymaz. Delirip di­vane olmayayım mı, benim arım, şerefim yok mu?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder