Şiir, Sadece: Tükenmez Dolmakalem Doldurulur

24 Mayıs 2011 Salı

Tükenmez Dolmakalem Doldurulur

Tükenmez dolmakalem doldurulur,
Kırılmaz cam tamir edilir yüzyılında
İkiye kırılmış bir şeyin bir parçası
Konuşsaydı

Gülelim, varsın olmasın iten.
Bak alıştık, gülüyoruz,
İnelim merdivenlerden.
Bizi bekleyenler, bizi konuşanlar
Yakınlaştığımızı görsünler
Aralarında.

Biz biliyoruz, ama söylemiyoruz.
Onlar da biliyor.
Ama belli ediyorlar, bildiklerini.
Birincisi böyle sürsün, ikincisi..
Bir daha gelmeyecek, biliyoruz.
Biz biliyoruz olmadığını, ama var demiyoruz.
Onlar da biliyor ikincisini,
Hem olduğunu sanıyorlar,
Ama yok diyemeyorlar ona.

Biz bırakalım bunları,
İnelim merdivenlerden.
Varsın olmasın çeken, aralarında.
Gözlerimizin içine bakalım.
Boyuna unutalım.
Bilinen birşey kalmasın ortada.
Bizi bekleyenler, bizi konuşanlar
Yakınlaştığımızı görsünler
Aralarında.
Bakmayanlar durmasın görenlerin yanında.
Dolaşalım yanyana.
İkiye kırılmamış bir şey gibi,
Aralarında.

Olmadığımızı bilerek anlaşalım olmakta.
Konuşalım, gülelim, yanılalım,
Darılıp barışalım.
Birincisi böyle sürsün dışında.
Yaşıyormuş gibi yapalım.


Özdemir Asaf

Hiç yorum yok: