Şiir, Sadece: Ebedi Yalnızlık

20 Eylül 2011 Salı

Ebedi Yalnızlık

Görüyorum rüzgârda uçuşan
Saçlarda aşk var.
Görüyorum aşk
Bir damla yaş olup,
Kırpışan nazlı kirpiklerin
Gururuna aldırmadan,
Göz pınarından çıkıyor,
Sekerek iniyor yanaklarından.

Biliyorum o bir damla yaş
Paha biçilmez bir incidir.
Biliyorum onun içinde,
Ebedî bir aşk var.
Ben onun yanında
O benim aklımda
Sadık vücudu ile
Saf aşkı ile karşımda
Beni bu ebedî yalnızlık,
Anlıyorum bırakmayacak

Önünde boş beşik
İçinde hayal var
Bana bakıyor sanki
Doğmamış yavrucak
Gözlerinden iniyor
Hep o inci yaşlar
Sanki soruyor bana
Ne zaman olurum sana
Gelincik.

Ben onun baş ucunda
Bakışları içimde
Unutur yalnızlığımı
Doldur diyor beşiğimi
Mes’ut olursun aş diyor
Dünya evi eşiğini

Heyhat Gönlümün
Batağında çırpınan
Bırakmıyor batmayan
O ebedî yalnızlık beni

Sen bu karanlık âlemde
Taht mı arıyorsun gönlümde
Ey güzel meçhul anne
Aşk varsa senin için içimde
Seni seviyorsam bundan sana ne
Biliyorum hem bana
Hem sana yazık
Affetme beni

Biliyorum içim ezik
Bırakmıyor işte beni
O ebedî yalnızlık


R…T…B…
Akıl Hastalarının Yazdıkları Şiirler, İnilti

Hiç yorum yok: