Sayfalar

14 Aralık 2011 Çarşamba

Dörtlükler XX

Şarabı götürüp döksen bir dağa 
Dağ sarhoş olur başlar oynamağa. 
Ben ne diye tövbe edecekmişim 
İçimi tertemiz eden şaraba? 

 
Ömür defterinden bir fal açtım gönlümce; 
Halden anlar bir dost gelip falı görünce: 
Ne mutlu sana, dedi; daha ne istersin: 
Ay gibi bir sevgili, yıl gibi bir gece. 

 
Bu gecenin son gece olması da var: 
Emret, gül rengi şarabı getirsinler. 
Gafil, bir gittin mi bir daha gelmek yok: 
Altın değilsin ki gömüp çıkarsınlar. 

 
Medreseden hayır yok, dinle beni; 
Vakıf lokması karartır içini. 
Git, bir yıkık yerde yoksulca yaşa: 
Orası bir padişah eder seni. 

 
Şarap iç, yıkansın, aydınlansın için; 
Bu dünya, öbür dünya silinip gitsin! 
Gel ömrün yele gitmeden tadına bak 
Cana can katan suyun, ıslak ateşisin. 

 
Kendiliğinden var olmuş sanma beni; 
Bu kanlı yola ben sokmadım kendimi; 
Bir gerçek varlık beni var etmiş olan; 
Yoksa kimdim ben, neredeydim, neydim ki. 

 
Dileğin Tanrı dileği değil ki senin; 
Muradına ermeyi nasıl beklersin? 
Doğru olan Tanrı' nın dilekleriyse 
Yanlış demek senin bütün dileklerin. 

 
Ehil insana canım feda olsun; 
Ayağı öpülse öperim onun. 
Bir de git ehil olmayanla konuş: 
Cehennem ne imiş görmüş olursun. 

 
Evren kırıntısı bu güzelim yıldızlar 
Gelir giderler, dünyayı bezer dururlar; 
Göklerin eteğinde, toprağın koynunda 
Doğdukça doğacak daha neler neler var. 

 
Bir nakıştır varlığımız senin çizdiğin, 
Şaşılası neler nelerle bezediğin; 
Kendimi düzeltmek benim ne haddime: 
Beni potadan böyle döken sensin. 


Ömer HAYYAM

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder