Konuşan Zaman

Güneş uykuya dalarken
Ufuktan karanlığa kapı açılıyorsa
Yıldızlar geceyi kucaklarken
Ay gökyüzünde parlıyorsa

Gecenin çigi düşüyorsa sabaha
İlk ışıkla buharlaşıp uçuyorsa semaya
Gökyüzünde beyaz bulut, siyah oluyorsa
Kızgın bir ateş olup şimşekler çakıyorsa

Rüzgarla karışıp fırtına oluyorsa
Dev yelkenler onunla doluyorsa
Herbir damla toprakla buluşuyorsa
Sarı benizler, çatlak yüzler, canlanıyorsa

Yeşil ot, çepe cevre sarıyorsa
Toprak onu bağrına basıyorsa
Her canlı bu zamanda yaşıyorsa
Anlamazmı bu evrende boşluk yok

Victor Hugo