Prelüdler

-I-

Uslanır kış akşamı
Biftek kokularıyla dar sokaklarda.
Saat altı.
Dumanlı günlerin yanıp bitmiş uçları.
Ve şimdi rüzgârlı bir sağanak sarmalar
Ayaklarının üstünde
Solmuş yaprakların kirli kırıntılarını
Ve boş arazilerde gazete kağıtlarını;
Vurur sağanaklar
Kırık panjurlara ve baca külâhlarına,
Ve sokağın köşesinde
Yalnız bir fayton atı buğu solur ve tepinir.
Ve sonra lambaların yakılışı.

- II-

Ayılır sabah
Baygın bayat bira kokularından
Tepinerek bütün çamurlu ayaklarıyla
Bıçkı tozuyla çiğnenmiş sokaktan
Gider erken açılmış kahvelere.

Zamanın sürdürdüğü
Öbür maskeli balolarla
Dayalı döşeli bin bir odada
Solgun perdeleri açan
Bütün eller düşünülür.

- III-

Fırlattın bir battaniyeyi yataktan,
Sırt üstü yattın, ve bekledin;
Uyukladın, ve beliren geceyi izledin
Ruhunu oluşturan
Bin iğrenç görüntü;
Titreşti tavanda.
Ve geri döndüğünde bütün dünya
Ve panjurların arasından süzüldüğünde,
Ve duyduğunda serçeleri oluklarda,
Sokağın zorlukla anlayabileceği
Bir düşüncen vardı sokak hakkında;
Saçından kağıtlar kıvırdın
Oturup yatağın kenarına,
Yahut kavradın sarı ayak tabanlarını
Kirli ellerinin iki ayasında.

- IV

Bir sitenin ardında rengi solan
Gökler boyunca sımsıkı gerildi ruhu,
Yahut çiğnendi ısrarlı ayaklarca
Saat dörtte ve beşte ve altıda
Ve doldurur pipoları kısa kare parmaklar,
Ve akşam gazeteleri, ve kesin kesinliklerden
İkna olmuş gözler,
Kararmış bir sokağın vicdanı
Sabırsızlanır sahiplenmeye dünyayı.

Bu görüntülerin etrafında sarmalanmış
Ve onlara yapışmış hayaller alıp götürür beni:
Muazzam uysal bir tasavvur
Muazzam acı çeken şey.

Ağzın boyunca sil ellerini, ve gül;
Boş arazilerde yakacak toplayan
Kadim kadınlar misali döner dünyalar.

T. S. Eliot (1888-1965)
(1948 yılı Nobel Edebiyat Ödülü sahibi) .
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy