Ah, hayır, ben ırmağın yamacındaki kent değilim,
Sadece armasıyım o kentin.
Kentin arması değil, bir yıldızım
Üstünde kent armasının
Karanlık suda bir konuk değilim gökten,
Sadece adıyım bir yıldızın ben.
Ne ses, ne giysiyim karşı kıyıda,
Işık saçabiliyorum yalnızca.
Hayır, senden gizli bir yıldız değilim,
Ben, savaşta yıkılmış bir evim.
Ev değil, toprak bir tabyayım kalede,
Senin evinin anısıyım belki de.
Sana yazgının yolladığı bir dost değilim,
Ben uzak bir atışın sesiyim.
Seni deniz ötesi bozkıra götüreceğim,
Orada nemli toprağa düşeceğim.
Ve dönüşeceğim bir bebek otlar kitabına,
Başım anne yurdun bağrında.
Sadece armasıyım o kentin.
Kentin arması değil, bir yıldızım
Üstünde kent armasının
Karanlık suda bir konuk değilim gökten,
Sadece adıyım bir yıldızın ben.
Ne ses, ne giysiyim karşı kıyıda,
Işık saçabiliyorum yalnızca.
Hayır, senden gizli bir yıldız değilim,
Ben, savaşta yıkılmış bir evim.
Ev değil, toprak bir tabyayım kalede,
Senin evinin anısıyım belki de.
Sana yazgının yolladığı bir dost değilim,
Ben uzak bir atışın sesiyim.
Seni deniz ötesi bozkıra götüreceğim,
Orada nemli toprağa düşeceğim.
Ve dönüşeceğim bir bebek otlar kitabına,
Başım anne yurdun bağrında.
Arseni Tarkovski
Türkçesi: Ataol Behramoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder