Kimi Kez

Kimi kez öyle sertleşiyor ki gönül,
Zedelenmiyor hiçbir şeyle.
Varsın buzdan soğuk essin ölüm rüzgarı,
İncitemez tek bir yaprağımı bile.

Göz gururlu bir gülüşle parlıyor yeniden,
Ve dünyanın ıvır zıvırından ırak
Yükseliyor içimde o sınırsız arzu:
Yazmak, durmaksızın, yazmak!..

Varsın sayılı olsun dakikalarım,
Mezarım kazılmış ve cellat beklemede!
Her şeye hazırım. Fakat hala
İhtiyacım var ak kağıda ve kara mürekkebe!

Musa Calil

Türkçesi: Ataol Behramoğlu