Yine Bu Bâd-ı Behar Hoş Nev’ ile Esti Yine

Yine bu bâd-ı (nev-)behar hoş nev’ ile esti yine
Yine kışın sovukluğu fuzulluğun kesti yine

Yine rahmettir bî kıyâs yine işaret oldu dem–saz
Yine geldi bu yeniyaz kutlu kadem bastı yine

Yine yeni hazîneden yeni hıl’at giydi cihan
Yine verildi yeni can ot u şecer süstü yine

Ölmüş idi ot u şecer dirildiler ü bittiler
Müşriklere nükte yeter var eyledi nesli yine

Yine seher mergızârı hoş akar esrik suları
Cihanlara saçtı nisâr cümle âlem dostu yine

Yine görün gök donanıp donu kat kat renge batıp
Bülbül güle karşı durup can budağa astı yine

Sözüm yaz u kış ’çin değil vallâh bu düş için değil
Âşıkların cur’asından Yunus kadeh süstü yine

Yunus Emre