Dinle Beni

Şarkı söyleyerek dolandım
Avrupa’nın
üzümleri
ve rüzgâr arasında,
Asya’nın rüzgârı.

İnsandaki ve hayattaki
en iyi şeyi,
o dünyasal şirinliği,
o temiz barışı,
toparladım yolumda
gayretli bir toplayıcı gibi.

Topraktaki en iyi şeyi
burada ve orada
kaldırdım ağzıma
şarkımla:
rüzgârın özgürlüğü,
güvercinler arasındaki barış.

İnsanlar düşman
görünüyordu,
fakat aynı gece
örttü onları
ve aynı aydınlık
uyandırdı onları:
dünyanın aydınlığı.

Vardım onların evlerine
oturup yemek yerlerken masada,

fabrikadan geldiklerinde,
güldüklerinde ve ağladıklarında.

Herkes aynıydı.

Herkes çevirmişti gözlerini
ışığa ve arıyordu
yolunu.

Herkesin ağzı vardı
ve şarkı söylüyordu
ilkbahara.

Herkesin.

Bu yüzden
insandaki en iyi şeyi
üzümler ve rüzgâr arasında
buldum.

Dinle beni şimdi!


Pablo Neruda