Bir dağ var ülkemde,
bir ırmak var ülkemde.
Gel benimle.
Tırmanır gece dağa.
Düşer açlık ırmağa.
Gel benimle.
Kimlerdir acı çeken?
Bilmem, fakat benimdir onlar.
Gel benimle.
Bilmem, fakat çağırırlar beni
ve derler ki bana: “acı çekeriz bizler”.
Gel benimle.
Ve derler ki bana: “Senin halkın,
senin bahtsız halkın,
arasında dağla ırmağın,
tuzla ve acılarla,
dövüşmek istemezler bir başına,
sensin bekledikleri, dostum”.
Oy, sevdiğim sen,
ey küçük, buğdayın
kızıl tanesi,
amansız olacak kavga,
amansız olacak hayat,
fakat geleceksin benimle sen.
bir ırmak var ülkemde.
Gel benimle.
Tırmanır gece dağa.
Düşer açlık ırmağa.
Gel benimle.
Kimlerdir acı çeken?
Bilmem, fakat benimdir onlar.
Gel benimle.
Bilmem, fakat çağırırlar beni
ve derler ki bana: “acı çekeriz bizler”.
Gel benimle.
Ve derler ki bana: “Senin halkın,
senin bahtsız halkın,
arasında dağla ırmağın,
tuzla ve acılarla,
dövüşmek istemezler bir başına,
sensin bekledikleri, dostum”.
Oy, sevdiğim sen,
ey küçük, buğdayın
kızıl tanesi,
amansız olacak kavga,
amansız olacak hayat,
fakat geleceksin benimle sen.
Pablo Neruda
Kaptanın Dizeleri
1952
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder