Şiir, Sadece: Sen, Düşüm Benim

29 Ekim 2014 Çarşamba

Sen, Düşüm Benim

izlerinde içim gümüşleniyor
yerçekimsiz tozlarla uçuşuyor renklerim

ah, narin kürekleri savrulma duygusunun

tanıyorum ellerimle ürperen geyikleri
seslerin avcısına koşuyorum, gizlenen
yabanıl bir ışıkta saydamlaşıyor gizem

kıl heybemde bozkırın sirenleri
seriyorum kilimimi göçebe çadırına

ah, haritaların kılıçtan tapuları

bir barbar bir akıncı tenim
hoyratça dalıyor terinin ırmağına

ah, yılkıda koşuşan gecikmişlik duygusu
bu, atlarsız kalınan sabahın altın kurdu

dizlerinde gümüş, ah düşüm benim
kıl heybemde sirenleri bozkırın
gitmek gibi sızılı bir titreşim ışıklarda


Ayten Mutlu

Hiç yorum yok: