Denize Karşı

Elveda ey özgür doğa!
Son kez önümde,
Tozmavi dalgalar yuvarlıyor,
Ve mağrur güzelliğinle ışıldıyorsun.
Bir dostun iç karartan homurtusu gibi, 

Ayrılık anında ümitsiz seslenişi gibi, 

Son kez işitiyorum üzgün uğultunu, 

Yalvaran, çağıran seslerini.
Ey ruhumun can attığım sınırı! 

Ne kadar çok dolaştım kıyılarında, 

Sessizce ve başım dumanlı, 

Gizli niyetimin hüznü ruhumda.
Nasıl da severdim seslerini, 

Boğuk gürültünü, derin yankılarını, 

Akşamlan sessizliğini, 

Asi atılışlarını.

Uysal bir balıkçı yelkenlisi, 

Sen öyle istedin diye, 

Cesurca kayıp gider dalgalar arası; 

Ama coşup kükredin mi sen, 

Batar birbiri ardına gemiler.

Beceremedim, sonsuza değin, 

Sıkıntılı, kıpırtısız kıyını terketmeyi; 

Seni coşkuyla kutlayıp, 

Ardından yükselen dağlara, 

Şairce bir kaçışı.

Sen bekledin, sen, çağırdın... 

Ben zincirliydim. 

Boş yere paralandı ruhum: 

Güçlü ihtirasla büyülenmiş, 

Ben, bu kıyılarda kaldım.

Niçin hayıflanayım? 

Nereye çevirsem de kaygısız yolumu, 

Senin çölünde bir şey bugün, 

Yine altüst edecekti şu ruhumu.

Bir kaya, şanlı bir varlığın mezartaşı... 

Göz kamaştıran anılar: 

Orada, soğuk uykuya dalmış, 

Orada sönmüş Napolyon.
Orada öldü, acılar içinde,
Ve ardından da, fırtınanın gürültüsüyle,
Yitirdik bir başka dehayı da,,
Bir başka hükümdarını aklımızın.

Yitip gitti, ardından ağlanan özgürlük gibi, 

Bırakarak dünyaya tacını. 

Uğulda, çalkalan, bozmuş hava gibi! 

Ey, deniz! 

O, senin şairindi*.

Yüzü, seninkine benzerdi, 

Ruhuyla o senin cehnerindendi, 

Senin gibi güçlü, derin ve hüzünlü, 

Senin gibi, hiç bükülmezdi.

Dünya boşaldı... Şimdi beni,
Alıp da nerelere götürmek istersin okyanus?
Dünyanın kaderi hep böyle:
Nereden bir damla iyilik gelse,
Ya aydınlık, ya zorbalık orada nöbette.
Hoşçakal deniz!
Unutmayacağım coşkulu güzelliğini. 

Ve uzun zaman duyacağım, 

Uğultunu, akşam saatlerinde.

Ormanlara, ıssız çöllere gidiyorum, senle dolu. 

Kayalıklarını götürüyorum oraya. 

Koylarını, pırıltını, gölgeni. 

Ve dalgalarının konuşmasını.

Aleksandr Sergeyeviç Puşkin

Seçme Şiirler

* Puşkin, İngiliz şairi Lord G. Byron'dan sözediyor. Byron, Osmanlı yönetimine karşı Yunan bağımsızlık savaşına katılmış, 1824'de hummadan ölmüştü.