Dolaştım Mı Gürültülü Sokaklarda

Dolaştım mı gürültülü sokaklarda, 

Girdim mi tıkış tıkış dolu kiliseye, 

Oturdum mu çılgın gençler arasında, 

Ben, hayallerime dalarım.

"Yıllar geçiyor" derim, 

"Buradaki herkes, 

Hepimiz yitip gideceğiz, 

Ve birilerinin saati yakın."

Bakınca bir yalnız meşeye, 

"Ormanların papazı", diye düşünürüm. 

"Beni de eskitecek, 

Dedemi eskittiği gibi."

Bir tatlı bebeği okşarken,
"Hoşçakal" derim,
"Dünyadaki yerim senin olsun,
Benim çürüme, senin tomurcuklanma vaktin."

Alıştım, her günü, her saati, 

Aynı düşüncelerle tüketmeye. 

Çırpınırım bilmek için, 

Gelecekteki ölüm vaktimi.

Ne zaman gösterecek kader ölümü?
Kavgada mı? Ya da bir gezide, dalgaların koynunda mı?
Veya komşu ova,
Soğumuş küllerimi kabul eder mi?

Duyarsız bedenime,
Her yer aynı, çürümek için.
Ama yine de sonsuz uykuya dalmayı,
İsterdim sevdiğim yerlerin yakınında.

Mezarlığın girişinde, o gün, 

Bırakın, bir genç yaşam kıpırdasın. 

Ve doğa, kayıtsızca, 

Ebedi güzelliğiyle ışıldasın.

Aleksandr Sergeyeviç Puşkin

Seçme Şiirler

1829

Puşkin bazı şiirlerine başlık koymuş, bazılarını ise başlıksız bırakmış. Bu şiirler, genellikle Rusya'da ilk dizeleri ile anılır ya da adlandırılırlar, ama başlıksız basılırlar. Ben bu şiirleri ilk dizeleri ile başlıklandırdım.