Şair'e

Ey şair! 

Önemseme halkın sevgisini o kadar, 

Tez geçer coşkun övgülerin uğultusu; 

Duyarsan, yargısını bir budalanın, 

Ya da kahkahasını soğuk kalabalığın, 

Sıkı dur yine de, 

Sakin ol.

Sen Çar'sın: Yalnız yaşa
Yürü özgür yolunda,
Her nereye götürürse özgür aklın seni.
Yetiştir düşlerinin değerli meyvelerini,
Ödül bekleme soylu çabaların için.

Her şey senindir, sensin kendinin yargıcı. 

Ürününe en iyi sen değer biçersin, 

Ey zor beğenir sanatçı! 

Hoşnut musun kendi çabalarından?

Sen hoşnutsan eğer, 

Varsın kalabalıklar sövsün sana, 

Tükürsünler ateşinin yandığı sunağa, 

Ve yaramaz çocuklar gibi, 

Sarsıp dursunlar masanı.

Aleksandr Sergeyeviç Puşkin

Seçme Şiirler

1830