Şiir, Sadece: Tutsak

24 Kasım 2014 Pazartesi

Tutsak

Demir parmaklıkların ardındayım, küflü karanlıkta. 
Avluda bir genç kartal, 
Üzgündür dostum, kanat çırparken, unutulmuş tutsaklığında, 
Gagalarken kanlı yemini pencerenin dibinde.
Fırlatır gagaladığını, gider bakar pencereden. 
Ve sanki aynısını düşünmüşüz gibi, 
Bakışıyla, çığlığıyla seslenir bana, 
Haykırır: "Vakti geldi artık dostum, uçalım!
Bizler, özgürlüğün kuşlarıyız,
Oraya! 
Bulutların ardında dağların beyazlandığı yere, 
Oraya! 
Denizin gökyüzüyle buluşup mavileştiği yere, 
Oraya! 
Yalnız rüzgarlarla benim gezindiğimiz yere."


Aleksandr Sergeyeviç Puşkin
Seçme Şiirler
1822

Hiç yorum yok: