V. Kanlıca'da Mehtap

mehtap denizde inceliyor
sanki uçuşan ateş böcekleri
en kör en karanlık bakanların bile
görebilecekleri

mihrabad'da bülbüller
yüreklerine korku salan
yoksa bir şey mi gördüler
heyecanlı ötüşleri
kıvılcımlar halinde
yıldızlara yükseliyor

kanlıca'da unutulmuş
ahşap bir yalıda
belki edebiyat-ı cedide'den kalan
o pirinç mangaldaki
öylece kurumuş
sahur ateşleri
ve eşref ağa'dan
bülbüllere inat
'aşıkane' bir feryat
-ki uzaktaki
münzevi bir piyanodan
rüyalarımıza giriyor
yankılı bir karanlıkta
büyük su şarıltısı
gökyüzüne uzanmış
lacivert serviler
sonra açıp devasa kanatlarını
ağır ağır dünyadan
bir ejderha havalanır
yıldızları örterek
meçhul gezegenlere

Attilâ İlhan

Kimi Sevsem Sensin