VII. Mustafa Suphi'nin Neferi

aynalıçeşme'deki bekâr odası
nemli soğuk o boşluk
o kadar tenha ki
insanın fısıltısı
yüksek tavanından yankılanıyor
camları sırılsıklam
donuk bir boşluk
dışarda / neredeyse akşam
'hicranlı' bir yağmur yağıyor

uzun ve 'matruş' bir adam
kaybolmuş piposunun dumanları arasında
elinde bir kitabın rusçası
sanki bakû'dadır
'doğu halkları kurultayı'nda
kırmızı gözleriyle dalmış
salondaki 'galeyan'a bakıyor
"... az önce kürsüden indi
zinovyef yoldaş
alkış kıyamet
bütün millet ayağa kalktı
bu işin sonu selamet!.."

aynalıçeşme'deki 'bekâr odası'
camları sırılsıklam
dışarda / handiyse akşam
'hicranlı' bir yağmur yağıyor
vahim bir suç işler gibi konuşmaktayız

başbaşa bu defa
bir ben
bir de o
uzun ve matruş bir adam
ne kadar da uzun
yorgun elleri
parmakları adeta
yerlere akıyor

mustafa suphi'nin 'neferi'
'sarı' mustafa

Attilâ İlhan

Kimi Sevsem Sensin