Ortadoğu'dan Gece Telgrafları II

kerkük'teki balçık sıcağını
yâsin'dir omuzlarıyla kaldırıyor
köylü yasin
ayrıca bir kerbelâ susamışlığını
eskimiş topraksızlığını
diyecek yok ellerine
bir çift öküz kadar sabırlı suskun
diyecek yok köylü yâsin'e
en hayvan tutkularını
yasaklanmış uykular gibi ucundan yaşıyor
toprağı sevmek gibi bir tutku
suyu sevmek gibi
çorakta bir yeşil görse nazlı solgun
iki çift laf etmek gibi bir tutku
yaprağına
dikenine
diyecek yok
köylü yâsin'in aydınlığı döven ellerine

dicle'nin ağır çamurlarında
delimsirek gölgeleri uzayıp kısaldılar
meydan ateşlerine tutup mecbur suratlarını
kuzey'de 48. yazında
karanlığın kapısını yumruklarıyla çaldılar
bağdat üstüne salıp bilenmiş çığlıklarını
sabahın alacasında büyüterek
inanılmayacak kadar yeni ve büyük
tepeden tırnağa erkek
umutsuzluğun yoksul sofrasında
kıllı göğüsleri çirkin omuzlan çökük
oysa dilekleriyle katıksız insandılar
bozuk dualar halinde yorgun ve ürkek
gecenin sehpalarına bembeyaz asıldılar

şimdi çok yumrukları köylü yâsin'in
deprem uğultularıyla döner ebonit boşlukta
iki gezegen gibi soğuk
hain
kopuk ham meyvaların burukluğuyla
döner sabahlara kadar harcanmış ufukta
ürkütücü tesellisiz kendi kendine
diyecek yok ebû şükr'ün platin dişlerine
hotel marbeuf'de akşam saatlerine

Attilâ İlhan

Ben Sana Mecburum