Gülüyordun kayalıklardan inerken bana sen,
Ben ki her gölgenin aksettiği bir gamlı suyum;
Her gün alnında zehirden acı rüzgârlar esen,
Gurbet akşamlarının bağrı yanık yokuşuyum
Bir hazan akşamı kırlarda unuttum neyimi,
Hasta kalbimde bütün matemi bir sisli kışın;
Gece, yollarda bıraktım kırılan değneğimi;
Rehberim yok, beni döndürme yolumdan, sarışın!
Eriyen ruhumu 3701 gün bakışın doldursun;
Kumlar üstünde deniz neş'eli kız, yok mu yuvan
Sen ki sahilde gezen kızların en solgunusun,
Uhrevî beldene son yolcu dönerken beni an!
Ben ki her gölgenin aksettiği bir gamlı suyum;
Her gün alnında zehirden acı rüzgârlar esen,
Gurbet akşamlarının bağrı yanık yokuşuyum
Bir hazan akşamı kırlarda unuttum neyimi,
Hasta kalbimde bütün matemi bir sisli kışın;
Gece, yollarda bıraktım kırılan değneğimi;
Rehberim yok, beni döndürme yolumdan, sarışın!
Eriyen ruhumu 3701 gün bakışın doldursun;
Kumlar üstünde deniz neş'eli kız, yok mu yuvan
Sen ki sahilde gezen kızların en solgunusun,
Uhrevî beldene son yolcu dönerken beni an!
Faruk Nafiz Çamlıbel
Han Duvarları
1917
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder