Sayfalar

29 Haziran 2015 Pazartesi

Ölüm I

Sözünde durmadı mavi gökler; 
Gün kararıyor gitgide ölüm.
Akşam yeli nedameti söyler; 
Nedamet yer etti bende ölüm.

Ne yapsam, gün doğmuyor gönlümce; 
Sudur akar kendi bildiğince, 
Hangi pencereye koşsam gece; 
Gitmiyor bu can bu tende ölüm.

Ne vefasız geçmişten hayır var, 
Ne gelecekler imdada koşar, 
Çoktandır tekneyi aldı sular; 
Çoktandır ümitler sende ölüm.


Cahit Sıtkı Tarancı
Otuz Beş Yaş

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder