Serenad

Kimdir bana gülümsiyen yeşillik balkonundan 

Demek gecelerden sonra nihayet gün doğuyor.
Bir gülüşündür gençliğimi döndürdü yolundan; 

Yanan şu alnım elinin gölgesiyle soğuyor.

Güzelsin ya, ne olursan ol, girdin hikâyeme; 

Çok değil evi barkı terkedip sana uyduğum, 

Ancak sen tâzelikte gül yaraşır pencereme; 

Uykusuz gecelerimde kokusunu duyduğum.

Eğil bak suya, ordadır güzelliğin, gençliğim.
Sen gel beni dinle, günlerimiz heba olmasın.
Yorgun başımı göğsünde emniyette bileyim; 

Artık taslarımız ayrı çeşmelerden dolmasın.

Cahit Sıtkı Tarancı