Sayfalar

2 Temmuz 2015 Perşembe

Bir Uykusuzluk Gecesi

Yalnız geçen ömrün bir uykusuzluk gecesi,
Çekmişken aynalar beni müthiş bir sorguya.
Birdenbire kalbi titreten bir bülbül sesi, 
Dağ ardında doğan mehtap gibi vurdu suya.

Mehtabın izinde gemiler geldi açıktan, 
Aşina sallanan mendillere koştum; yer yer 
Gür çemenler gibi fışkırıyor karanlıktan, 
Kökleri kurumuş sandığım, o güzel günler.


Cahit Sıtkı Tarancı
Otuz Beş Yaş

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder