Sıla

Gün bitti;,
Akşam serinliğiyle başlıyor memleketim.
Doğduğum köy göründü;
Sâkin yıldızlariyle gittikçe yakınlaşan sema, 

Dört nala kalktı atım sevincinden; 

Uçarak gidiyorum sılaya.
Çocukluğumda uçurttuğum uçurtmalar olacak 

Bacalara takılan kuş beyaz bulutlar; 

Belki de rüzgârda namaz bezidir.
Yüzüne hasret kaldığım anacığımın!
Herhalde beni bekleyenler var.

Cahit Sıtkı Tarancı

Otuz Beş Yaş