İdeal

Bir daha olmayacak o süsten güzellikler,
Kepaze bir yüzyılın çürümüş ürünleri,
Aktör pabuçlu ayak ve kastanyetli eller,
Hoş tutamaz benimki gibi bir başka kalbi.

Gavarni’ye bıraktım, kansızlık şairine,
Hastane güzelliği şakıyan kuş sesini,
Bulacak bir gücüm yok solgun güller içinde
Kızıl idealime uygun düşen çiçeği.

Uçurum gibi derin bu kalbe gerekli, siz,
Cinayete kadir ruh, leydi Macbeth, sizsiniz,
Aiskhylos’un rüzgârlar ülkesindeki düşü;

Ya Michelangelo’nun kızı, sen, büyük Gece,
Baş eğerek sunarsın acayip bir şekilde
Titan’ların ağzına o alışkın göğsünü!


Charles Baudelaire
Kötülük Çiçekleri