Nerdeyse Tüm Evreni Alırsın Yatağına

Nerdeyse tüm evreni alırsın yatağına,
Ahlaksız kadın! Usanç zalimlik katar sana.
Dişlerin bu acayip oyuna uysun diye,
Her gün bir yürek ister yem gibi çiğnemeye.
Gözlerin, bayramlarda aydınlatılmış dükkân,
Porsuk dalları gibi alev alıp tutuşan,
Yapmacık güç kullanır hiç saygı duymaksızın,
Farkına varmaz kendi güzellik yasasının.

Kör ve sağır makine, gaddar, vahşi mi vahşi!
İnsanlığın kanını içen şifa aleti,
Nasıl utanmadın ve solduğunu görmedin
Aynalara bakıp da şendeki albeninin?
Bu büyük kötülüğün ustası geçinirken
Döndürmedi mi seni hiçbir zaman dehşetten,
Tasarımıyla büyük, doğa orada seni
Kullanmadı mı, kadın, ey günahlar ecesi,
- Seni, bayağı hayvan, - deha yoğursun diye?

Ey hayâsız büyüklük! Ey en büyük pespaye!


Charles Baudelaire
Kötülük Çiçekleri