Sisli Gök

Bakışın bir buğuyla örtülüvermiş sanki;
Senin gizemli gözün (mavi, gri, yeşil mi?)
Zaman zaman sevecen, düşünceli ve gaddar,
Onda göğün kayıtsız, solgun düşmüş hali var.

Hatırlatırsın beyaz, ılık, puslu günleri,
Gözyaşında eriyen büyülü yürekleri,
Bilinmez bir acıyla buruk ve çok uyanık
Sinirler, o uyuyan ruhla eğlenir artık.

Güzelim ufuklara benzersin kimi zaman
Sis basmış mevsimlerin güneşleriyle yanan...
Ey ıslanmış manzara, ışıldayıp durursun,
Sisli göklerden düşen ışınla tutuşursun!

Ey tehlikeli kadın, ey gönül çelen iklim!
Kar ve kırağınıza ibadet eder miyim,
Çekip çıkarır mıyım acaba yaman kıştan
Daha hüzünlü zevkler, böyle demirden, buzdan?


Charles Baudelaire
Kötülük Çiçekleri