Kızıl Saçlı Bir Dilenci Kıza

Kızıl saçlı ak kız, senin
Delikleri elbisenin
Gösteriyor fakirliği
Ve bir de güzelliği.

Elbet tatlılığındır bu,
Kızıl lekelerle dolu
Hastalıklı genç bedenin,
Bu zayıf şair için.

Ayağında ince, kibar,
O ağır nalınların var,
Kadife pabuçlarıyle
Tıpkı bir kraliçe.

Kısa paçavra da nesi,
Uzun saray elbisesi
Kıvrımları uyup sana
Düşer topuklarına.

Delik çoraplar yerine
Sefihlerin gözlerine
Bacağındakini göster
Parlasın altın hançer;

Kötü ilikli düğmeler
Günahlarımızı çeler,
Işır güzel göğüslerin,
Gözlerin gibi senin;

Kim ki soymak ister seni
Kolların yalvartsın onu,
Tokatlayıp kovalasın
Şakacı parmakların,

En güzel su incileri,
Üstad Belleau soneleri
Âşıklar vurmuş zincire
Sunmak için ha bire,

Kafiyeci takımından
Turfanda sana armağan
Bakıp ayakkabısına
Bir merdiven altında,

Tesadüfen çok uşak var
Nice senyör, nice Ronsard,
Çıkarırlardı sonucu
Dokunsun diye ucu!

Ve bulurdun yatağında
Öpücük zambaktan fazla
Hükmü altında tutardın
Çoğunu Valois’lının!

- Oysa avuç açıyorsun
Birkaç eski döküntüye
Uzanarak eşiğine
O kavşakta Vefour’un :

Gidiyorsun yan bakarak
Yirmi dokuzluk takıya
Elimden gelmez, bağışla!
Sana armağan sunmak.

Haydi git, süssüz olana.
Koku, inci, elmas, boş ver,
Sıska çıplaklığın yeter,
Ey güzelliğim sana!


Charles Baudelaire
Kötülük Çiçekleri