Evliyalar Alan Dünyasın

Bilirim seni yalan dünyasın 

Evliyaları alan dünyasın

Kaçan kurtulsa kuş kurtulaydı 

Şahin kanadın kıran dünyasın

Sevdiğim aldın beni aldattın 

Dönüp yüzüme gülen dünyasın

Süleyman tahtın sen viran kıldın 

Masumlar boynun buran dünyasın

Dünya, bununla yedi gez doldu 

Ahır bizden de kalan dünyasın

Aşık Yunus, sema'la çarh urur 

Bu çarhımızı bozan dünyasın

Yunus Emre 

Seçme Şiirleri

Yüz Bin Peygamber

Hor bakma sen toprağa, toprakta neler yatur 

Kani bunca evliya, yüz bin Peygamber yatur

Cennette buğday yiyen, gaflet gömleğin giyen 

Hem dünyaya meyleden, Adem Peygamber yatur

Arkasiyle kum çeken, göz yaşıyle yuğuran 

Kabeye temel kuran, Halil Peygamber yatur

Vücudunu kurt yiyen, kurt yedikçe şükreden

Belalara sabreden, Eyyup Peygamber yatur

Balık karnında yatan, deryaları seyreden

Kabak kökün yastanan, Yunus Peygamber yatur

Kuyuda nihan olan, kul deyüben satılan 

Mısır’a sultan olan, Yusuf Peygamber yatur

Yusuf’un yavu kılan, kurt ile davi kılan 

Ağlayıp göğsüz kalan, Yakup Peygamber yatur

Asasın ejder eden, bahre urup yol eden 

Fir’avnı helak eden, Musa Peygamber yatur

Ol Allahın habibi , dertlilerin tabibi 

Enbiyalar serveri, Resul Muhammed yatur

Hayber kal’asın yıkan, kafiri oda yakan 

Şahinler gibi bakan, Ali gibi er yatur

Ata ana gülleri, Kur’an okur dilleri 

Fatm’ana oğulları;Hasan, Hüseyin yatur

İğnesin suya atan, balıklara getirten 

Tacın tahtın terkeden, İbrahim Ethem yatur

Gündüzler saim olan, geceler kaim olan 

Ariflerin sultanı, Bayzit Bestami yatur

Hakikat erleri, geçti dünyadan, her biri 

Konyada;ol Mevlana Hüdevandigar yatur

Çoktur Hakkın has kulları, fikr eyle bunları 

Saysam erenleri, görsen ne sultanlar yatur

Yunus sen de ölürsün, kara yere girersin 

Kara yer altında, çok günahkar kullar yatur

Yunus Emre 

Seçme Şiirleri

Kabre Vardığım Gece

Ya Rab n’ola halim, kabre vardığım gece 

Eyi olmazsa amelim, kabre vardığım gece

Ya Rabbena yandırma, günahlara bandırma 

Çırağım söğündürme, kabre vardığım gece

Ya Rabbena hayr eyle, Muhammed’e yar eyle 

Kabrimizi nur eyle, kabre vardığım gece

Ya Rabbena tuş eyle, imanı yoldaş eyle 

Muhammed’e eş eyle, kabre vardığım gece

Ya Rabbena şaşırtma, yüzüm üzre düşürtme 

Zebaniler üşürme, kabre vardığım gece

Ya Rabbena eşimden, eşimden yoldaşımdan 

Aklı alma başımdan, kabre vardığım gece

Derviş Yunus’un sözü, kan ağlar iki gözü 

Mahrum eyleme bizi, kabre vardığım gece

Yunus Emre

Seçme Şiirleri

Ger Taş İsen Eriyesin

Sana ibret gerek ise, gel göresin bu sinleri 

Ger taş isen eriyesin, bakıp görücek bunları

Şunlar ki çoktur malları, gör nice oldu halları 

Son ucu bir gömlek imiş, anında yoktur yenleri

Kani mülke benim deyen, köşk ü saray beğenmeyen 

Şimdi bir evde yaturlar, taşlar olmuş üstünleri

Bunlar geri gelmeyeler, zühd ü taat kılmayalar 

Bu beyliği bulmayalar, zira geçti devranları

Kani ol şirin sözlüler, kani ol güneş yüzlüler 

Şöyle kaybolmuş bunlar, hiç belirmez nişanları

Bunlar bir vakt beyler idi, kapıcılar korlar idi 

Gel imdi gör, bilmeyesin, bey hangidir ya kulları

Ne kapı vardır giresi, ne yemek varır yiyesi 

Ne ışık vardır göresi, dün olmuştur gündüzleri

Bir gün senin dahi Yunus, benim dediklerin kala 

Seni dahi böyle ide, nitekim etti bunları

Yunus Emre

Seçme Şiirleri

Şol Kahr İle Kazandığın

Ey dünyayı seven kiş'i, bir gün koyup gitmek gerek 

Senin dileğinle değil, naçardır, ne etmek gerek

Gözün ile gördüğünü, şol hasretin olanları 

Akil isen an bunları, her kimseyi anmak gerek

Şol kahr ile kazandığın, bir gün kalısar körlüğe 

Şol mal ki körlüğe kalır, şaylığa harc etmek gerek

Kudret kandilinden senin, destur ile indi canın 

Bir gün geri gel deniser, şol sözü işitmek gerek

Ne hak buyruğun tutarsın, ne kul sözün işidirsin 

Hiç bilmezsin ma'na nedir, nedilde çağırmak gerek

Uydun bu nefsin sözüne, battın günah denizine 

Çirk getirdin can yüzüne, tövbeteğin tutmak gerek

Yunus; şimdi sen dil ile, ben Hakkı severim deme 

Ol padişah hazretine, görklü meta'iltmek gerek

Yunus Emre

Seçme Şiirleri

Sorarlar Bir Eyyam Gelir

Bir gün senin defterini dürerler bir eyyam gelir 

Kamu aklını başına dererler bir eyyam gelir

Tevhide uydur sözünü, mevlaya döndür yüzünü 

Eynine kefen bezini, sararlar bir eyyam gelir

Azrail ala canını unuttura her sanını 

Kara toprağa tenini, kararlar bir eyyam gelir

Tenha kabrinde kalıcak, amellerin arz olucak 

Mahşer yerine yalıncak, sürerler bir eyyam gelir

Yunus eydür evvel baştan, ayırır seni kardaştan 

Ne ettin kurudan yaştan, sorarlar bir eyyam gelir

Yunus Emre 

Seçme Şiirleri

Senin Kokun Duydu Canım

İlahi bir aşk ver bana, kandalığım bilmeyeyim 

Yavu kılayum ben beni, isteyuben bulmayayım

Al gider benden benliği, doldur içime şenliği 

Bu dünyada öldür beni, varıp anda ölmeyeyim

Şöyle hayran eyle beni, bilmeyeyim dünden günü 

Daim isteyeyim seni, ayruk nakşa kalmayayım

Senin kokun duydu canım, terkini urdu cihanın 

Hergiz belirmez mekanın, seni kande isteyeyim

Aşkın bir od urdu cana, üs yürürem yana yana 

Ciğerim gark oldu kana, nice zari kılmayayım

Ko ben yanayım tüteyim, bülbül olayım öteyim 

Dost bahçesinde biteyim, açıluben solmayayım

Halim getirsem dile, kim bana söğe, kim güle 

Bari yanayım dert ile, ben dillere gelmeyeyim

Mansur um çek dara beni, ayan göster anda seni 

Kurban kılayum bu canı, aşka münkir olmayayım

Aşktır bu derdin dermanı, aşk yolunda verem canı 

Yunus Emre eydür bunu, bir dem aşksız olmayayım

Yunus Emre 

Seçme Şiirleri

Bırak İkiliği

Sen sende iken menzil alınmaz 

Bahri olmadan gevher bulunmaz

Er açtı yolu ayan eyledi 

Tolun ay doğdu, hergiz tolunmaz

Er manasından, almayan cahil 

Taştandır bağrı hergiz delinmez

Er urdu yare, zahmi belirmez 

Var! Bu yareme, merhem bulunmaz

Mağripten maşrik erin gözüne 

Ayan görüne perde olunmaz

Ko ikiliği, gel birliğe yet 

Bir olan canlar ayrı dölenmez

Yunus, ver canını hak yoluna 

Can vermeyince canan bulunmaz

Yunus Emre

Seçme Şiirleri

Bencileyin Gülmedik Baş

Yürü fani dünya, sana gelende gülmüş var mıdır 

Bencileyin gözü yaşlı, ağlayu kalmış var mıdır

Söylerim bilmezem sözü'm, yürürüm görmezem özüm 

Bir oldu gecem gündüzüm, hiç böyle olmuş var mıdır

Benim baştan yüreğim baş, göz yumuldu çekildi kaş 

Bencileyin gülmedik baş, cihana gelmiş var mıdır

Döğdüm başım taşlar ile, kan akıttım yaşlar ile 

Yarenler kardeşler ile, candan ayrılmış var mıdır

Ahır halkla helallaşıp, her biriyle esenleşip 

Bencileyin aklı şaşıp, ağlayu kalmış var mıdır

Bunca zamanlar bilişip, ahır dönüp ayrılışıp 

Böyle bir dertlere düşü'p, odlara yanmış var mıdır

Kanda yürüsem inlerim, hiç sesin gelmez dinlerim 

Gelesin deyu gözlerim, gidende gelmiş var mıdır

Bu söylediğim sözleri, dertliler için söylerim 

Acep bu benim sözümden, haberim almış var mıdır

A dostlar esenleşelim, tuz ekmek helallaşalım 

Ta ölünce ağlaşalım, ağlayıp gülmüş var mıdır

Ağlayıp bulmadım çare, çok yalvardum Peygambere 

Yunus gibi yüzü kare, cihana gelmiş var mıdır

Yunus Emre

Seçme Şiirleri

Gelen Geçer, Konan Göçer

Bu dünya kimseye kalmaz, anadur ölümün zinhar 

Kaçan kimse gider gelmez, anadur ölümün zinhar

Gelen geçer, konan göçer, nasip oldukça yer içer 

Ecel ömre kefen biçer, anadur ölümün zinhar

Üstüne çün çöker dağlar, ecel gelir dilin bağlar 

Kalır bu bahçeler bağlar, anadur ölümün zinhar

Kefen donun ola toprak, bitiser üstünde yaprak 

Dola gözlerine toprak, anadur ölümün zinhar

Nice cem'ettin ise mal, alır varislerin filhal 

Sinde sen çekersin vebal, anadur ölümün zinhar

Pes anı sanma malındır, haram ise vebalindir 

Helal ise sualindir, anadur ölümün zinhar

Kalır ayruklara malın, seninle gider amalin 

İrişmez bir pula elin, anadur ölümün zinhar

Geri gelmez varan anda, kalır ol karannu sinde 

Sevap işleyu gör bunda, anadur ölümün zinhar

Günahkarsın günahın çok, günah için bir ahın yok 

Varacak gayrı rahın yok, anadur ölümün zinhar

Yunus tak boynuna bendi, sonra halka ver bu pendi 

Cihandan kes bu payvandı, anadur ölümün zinhar

Yunus Emre

Seçme Şiirleri

Gündüzleri Olmuş Gece

Yer yüzünde gezer idim, uğradım milketler yatır 

Kimi ulu, kimi kiçi, key kuşağı berkler yatır

Kimi yiğit, kimi koca, gündüzleri olmuş gece, 

Kimi derviş, kimi hoca, mümin muhakkikler yatır

Doğru varırdı yolları, kalem tutardı elleri 

Bülbüle benzer dilleri, danişment alimler yatır

Ulu, kiçi ağlamışlar, server yiğitler komuşlar 

Baş ucunda yay asmışlar, dökülüben oklar yatır

Atalarının izi tozlu, enginleri dürlü donlu 

Hüküm eder ay ü güne, şol usullü beyler yatır

Elleri dürür kınalı, hem karavaşlu dayelu 

Karga gibi kara saçlı, gül yüzlü hatunlar yatır

Uşacıklar, oğlancıklar, oynar güler bülbül gibi 

Ayrılmışlar anaları, sinlerini bekler yatır

El bağlamışlar kamusu, hak Çalaptandır umusu 

Düğürlü kızdır kimisi, alınmadık haklar yatır

Yunus bilmez kendi halin, Hak Çalap söyletir dilin 

Bir nicesi yeni gelin, ak değirmi yüzler yatır

Yunus Emre

Seçme Şiirleri

Elif'ten Be'yi Bilmeyen

Vaktinize hazır olun, ecel vardır, gelir bir gün 

Emanettir kuşça canın, issi vardır, alır bir gün

Nice bin kere kaçarsan, yedi deryalar geçersen 

Pervaz uruben uçarsan, ecel seni bulur bir gün

İşbu meclise gelmeyen, anup nasihat almayan 

Elif'ten be'yi bilmeyen, okur kişi olur bir gün

Tutmaz olur tutan eller, çürür şol söyleyen diller 

Sevip kazandığın mallar, varislere kalır bir gün

Yunus Emre'm bunu söyler, aşkın deryasını boylar 

Şol yüce köşkler, saraylar, viran olur kalır bir gün

Yunus Emre

Şeçme Şiirleri

Ayruk Geri Gelmeyesin

Yok yere geçirdim günü, ah nideyim ömrüm seni 

Geldin geçtin bilmedim, ah nideyim ömrüm seni

Seni bahaya almadım, anın çün kadrin bilmedim 

Sana vefadar olmadım, ah nideyim ömrüm seni

Ömrüm ipi üzüleser, suret nakşı bozulasar 

Hayrım şerrim yazılasar, ah nideyim ömrüm seni

Ayruk geri gelmeyesin, gelip beni bulmayasın 

Bu devranı sürmeyesin, ah nideyim ömrüm seni

İşte koyup gidisersin, beni garip edisersin 

Kara yere girisersin, ah nideyim ömrüm seni

Hani seninle olduğum, şad olubeni güldüğüm 

Ya son ucu yad olduğum, ah nideyim ömrüm seni

Miskin Yunus gidisersin, acep sefer edisersin 

Ettiklerin bulusarsın, ah nideyim ömrüm seni

Yunus Emre

Seçme Şiirleri

Aşıma Zehr'i Katil Katmışım Ben

Bu ömrüm yok yere harc etmişim ben 

Canım gör nice oda atmışım ben

Kimse kimseye etmemiş ola 

Anı kim kendime ben etmişim ben

Amelim rahatını, derdim götürdüm 

Kamu assım, ziyana satmışım ben

Cihanda bir sınık saksıdan ötrü 

Güherlerim ziyana satmışım ben

Amelim her ne ki varsa riyadır 

Acep ihlası ne unutmuşum ben

Giceye eresini kimse bilmez 

Tul-i emel başın uzatmışım ben

Dügeli ömrümü, harcına sürdüm 

Ziyandan bellidir, ne utmuşum ben

Aguya bal deyu parmak uzattım 

Aşıma zehr-i katil katmışım ben

Biçare Yunus'un çoktur günahı 

Hakkın dergahına yüz tutmuşum ben

Yunus Emre

Seçme Şiirleri

Ne Söylerler, Ne Bir Haber Verirler

Yalancı dünyaya konup göçenler

Ne söylerler, ne bir haber verirler

Üzerinde, türlü otlar bitenler 

Ne söylerler, ne bir haber verirler

Kimisinin üstünde biter otlar

Kiminin başında sıra serviler
Kimi masum, kimi güzel yiğitler
Ne söylerler, ne bir haber verirler

Toprağa gark olmuş nazik tenleri
Söylemeden kalmış, tatlı dilleri
Gelin, duadan unutman bunları
Ne söylerler, ne bir haber verirler

Yunus der ki, gör takdirin işleri
Dökülmüştür kirpikleri kaşları
Başları ucunda hece taşları
Ne söylerler, ne bir haber verirler

Yunus Emre

Seçme Şiirleri

Acep N'ola Benim Halim

Bir korku düştü canıma, acep n'ola benim halim 

Derman olmaz ise bana, acep n'ola benim halim

Canım tenimden üzüle, gitmek yararı düzüle 

Bu suret nakşı bozula, acep n'ola benim halim

Dünya donların soyucak, yuyucu tenim yuyucak 

İletip kabre koyucak, acep n'ola benim halim

Eller gidip ben kalıcak, sinde yalnız olucak 

Münkerle Nekir gelicek, acep n'ola benim halim

Ne ayak tuta, ne elim, ne aklım kala, ne bilim 

Cevap vermez ise dilim, acep n'ola benim halim

Mezardan duru gelicek, hak terazi kurulacak 

Amelimiz görülecek, acep n'ola benim halim

Miskin Yunus eydür sözü, kan yaş ile dolu gözü 

Dergahına tutar yüzü, acep n'ola benim halim

Yunus Emre

Seçme Şiirleri

Hey Benim Ömrüm Kuşu

Hey benim ömrüm kuşu, kande varasın bir gün 

Ecel arayı görür, ele giresin bir gün

Gele göğsüne kona, tenin tutuşa yana 

Bir kadeh şerbet suna, içe kanasın bir gün

Görmeğe gelenleri, hal hatır soranları 

Sevgili yarenleri, görmez olasın bir gün

Yarenlerin geleler, seni tacilleyeler 

Soyalar donlarını, uryan olasın bir gün

Tap tımar eyle tene, yarar eyle bu cana 

Şol yılana çiyana, nasip olasın bir gün

Münkerle Nekir gele, gele karşında dura 

Dilince sual sora, cevap veresin bir gün

Aşık Yunus nidesin, acep kanda gidesin 

Erenler meclisine, girmez olasın bir gün

Yunus Emre

Seçme Şiirleri

Kara Toprağın Altında

Teferrüç eyleyu vardım, sabahın sinleri gördüm 

Karışmış kara toprağa, şu nazik tenleri gördüm

Çürümüş, toprak olmuş ten, sin içinde yatar pinhan 

Boşanmış damarı akmış kan, batmış kefenleri gördüm

Yıkılmış sinleri dolmuş, evleri belirsiz olmuş 

Kamu endişeden kalmış, ne düşvar halleri gördüm

Yaylalar yaylamaz olmuş, kışlalar kışlamaz olmuş 

Bar tutmuş, söylemez olmuş, ağızda dilleri gördüm

Kimisi zevk ü işrette, kimi saz ü beşarette 

Kimi bela vü mihnette, dün olmuş günleri gördüm

Soğulmuş şol kara gözler, belirsiz olmuş ay yüzler 

Kara toprağın altında, gül deren elleri gördüm

Kimisi boynunu eğmiş, tenini toprağa salmış 

Anasına küsüp gitmiş, boynun buranları gördüm

Kimi zari kılıp ağlar, zebaniler canın dağlar 

Tutuşmuş sinleri oda, çıkan tütünleri gördüm

Yunus bunu kanda gördü, gelip bize haber verdi 

Aklım vardı, bilim şaştı; nitekim şunları gördüm

Yunus Emre

Seçme Şiirleri