Walt Whitman bu, evrenler içinde evren, Manhattan'da görmüş
ilk gün ışığını.
Etli canlı, delikanlı, yemeğe, içkiye, kadına düşkün,
Sulu gözlülerden değil, kişiyi kendinden ayrı, aşağı görenlerden
değil,
Ne burnu havada, ne başı eğik ...
Sökün kapılardan kilitleri hep,
Sökün kapıları hep rezelerinden!
Birini hor tutmaya gör, beni de hor tutmuşundur,
Birine bir kötülük işlemeye, bir kötü söz söylemeye gör, bana
etmişsindir o kötülüğü, bana söylemişindir o sözü ...
Ben evrensel parolayı söyledim, "Geç!" dedim demokrasiye ...
Gözüme dizime dursun el sürersem herkeslerin el sürmediği
şeylere.
ilk gün ışığını.
Etli canlı, delikanlı, yemeğe, içkiye, kadına düşkün,
Sulu gözlülerden değil, kişiyi kendinden ayrı, aşağı görenlerden
değil,
Ne burnu havada, ne başı eğik ...
Sökün kapılardan kilitleri hep,
Sökün kapıları hep rezelerinden!
Birini hor tutmaya gör, beni de hor tutmuşundur,
Birine bir kötülük işlemeye, bir kötü söz söylemeye gör, bana
etmişsindir o kötülüğü, bana söylemişindir o sözü ...
Ben evrensel parolayı söyledim, "Geç!" dedim demokrasiye ...
Gözüme dizime dursun el sürersem herkeslerin el sürmediği
şeylere.
Walt Whitman
Çeviren: Can Yücel
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder