Tüm Kıtaların İnsanları

Kan sıçramış gecelerden çıkar gelirim
böğürlerime bir bak
Açlık ve ateşle deşilmiş
Ekilebilir bir topraktım ben
Gör nasır bağlamış elimi,

     kapkara

durmadan işlemekten dünyayı.
Gözlerim aşk ateşiyle yanık.
Ben oradaydım ata'yı kovduğu zaman melek
Oradaydım ben dağları tükettiğinde sular
İsa uzlaştırdığında cennetle yeryüzünü gene oradaydım
Hala oradayım, gülümsemesi koyakların üstündeyken
Bizi bir araya bağlayan aynı yazgıda.
Bütün kıtaların insanları
Kurşunlar hala gülleri budar
Düşlerinin sabahlarında.
Sıyrılır insan yalan umutların gecesinden
Söylediğim şarkı sizedir
Siz ki sahipsiniz erişilebilir cennete

     Biz

ki ararız kendimizi sokak lambalarının yalancı şafağında
Çokça bilirim
Kemiklerdeki soğuk, karındaki açlığa dair,
Karabinaların gürültüsüyle yataktan fırlatılma hakkında
Ama hep göz kırpıvermişti bu yıldız
Ateşler akşamında, barutla sarhoş saatlerde.
Bütün kıtaların insanları
Sahipsiniz erişilebilir cennete

     Siz 

ki bir kadın gülüşü işitmeyi seversiniz
Bir çocuğun oyununu seyretmeyi
Siz ki seversiniz önermeyi ellerinizi
Zincir gibi biçimlendirmeyi
Kurşunlar hala gülleri budar
Düşlerin sabahlarında.

Bernard Dadie

Çeviren: Cengiz Öndersever