Yoktan yaratmadım bu ışığı ben,
Babamdan da kalmadı.
Bağrımdan çıkardım onu, bağrımdan,
Bağrımdaki taştan çıkardım.
Bir kıvılcımdır, durur bağrımdaki taşta,
Bir kıvılcım ancak, ama her şeyim benim.
Ne zorla elde ettim, ne de çaldım onu ben,
Bende, benim içimde.
Gün olur tükenmez acılarımdan,
Yüreğim sızlar sanki,
Boşanır, gözlerime taşar kıvılcım,
İner mısralarıma.
Sonra da ısıtıp yüreğinizi,
Söner kendi közünüzde.
Ah işte soluğumla, kanımla tutuşturup
Çıkardığım yangın ...
Babamdan da kalmadı.
Bağrımdan çıkardım onu, bağrımdan,
Bağrımdaki taştan çıkardım.
Bir kıvılcımdır, durur bağrımdaki taşta,
Bir kıvılcım ancak, ama her şeyim benim.
Ne zorla elde ettim, ne de çaldım onu ben,
Bende, benim içimde.
Gün olur tükenmez acılarımdan,
Yüreğim sızlar sanki,
Boşanır, gözlerime taşar kıvılcım,
İner mısralarıma.
Sonra da ısıtıp yüreğinizi,
Söner kendi közünüzde.
Ah işte soluğumla, kanımla tutuşturup
Çıkardığım yangın ...
Hayim-Nahman Bialik
Çeviren: Sait Maden
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder