Çömelmemize rağmen yere,
eller
filizleniyor kollarımızdan
ve birkaçı onların,
büyüyor, uzanıyor...
Yanlamasına uzanmamıza rağmen yere,
ayaklar,
filizleniyor inciklerimizden
ve birkaçı onların,
büyüyor, uzanıyor...
Filizlenen bu eller,
itiyor kendini, uzanıyor
gökyüzünü arayarak başıboş-
eller
filizleniyor kollarımızdan
ve birkaçı onların,
büyüyor, uzanıyor...
Yanlamasına uzanmamıza rağmen yere,
ayaklar,
filizleniyor inciklerimizden
ve birkaçı onların,
büyüyor, uzanıyor...
Filizlenen bu eller,
itiyor kendini, uzanıyor
gökyüzünü arayarak başıboş-
duyulmamış hıçkırıklarla bükülmüş gibi...
Filizlenen bu ayaklar,
itiyor kendini, uzanıyor
ve serpiliyor çevreye, vuruyor yere
son bir çaresizlikteymiş gibi...
Eller, ayaklar
sayısız
çılgınca serpilen
kuşatan yeri ve gökyüzünü!
Filizlenen bu ayaklar,
itiyor kendini, uzanıyor
ve serpiliyor çevreye, vuruyor yere
son bir çaresizlikteymiş gibi...
Eller, ayaklar
sayısız
çılgınca serpilen
kuşatan yeri ve gökyüzünü!
Kitagava Fuyuhiko
Çeviren: İhsan Doğan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder