Doğum

Değdi mi elim hiç saçına?
Dokundu mu hiç yumuşak tenine parmaklarım?

Hep bir kış ayazı girdi aramıza,
Bir yaz sisi çöktü, öyle değil mi?

Bir çocuğa gebe karnın, yine de
Seğiriyor ve hopluyor bu canlanıştan.

Aynı yatakta uyuduk, ama
Kimsin bilmiyorum.
Doğuracağın çocuk sen olabilirsin
Ya da pekala ben olabilirim.

Ve sen, sen de bilmiyorsun benim kim olduğumu

Şimdi iki can taşıyorsun: bir tek kişi değilsin artık.
Doğuracağın çocuk için şimdi bütün sevgin.
Ben, babası -varlığım daha az önemli onun büyümesinden-

Bu bir yanılsama, belki:
Ne sen, ne de ben gerçekten varız:
Zaman zaman yaşadığımızı hissediyorsak, dokunma yoluyla
yalnızca,
Aynı bir düşte olduğu gibi
Ve çocuğumuz bu düşe doğacak.

Doğan bir şey sonsuza dek yaşamıyor
Ve yeniden doğmuyor var olanlar.
Bunun için var mısın yoksa doğmuş bir şey misin
Bilmiyorum.

Takahashi Shinkichi

Çeviren: Yusuf Eradam