En Çok, Neden Severim Özgürlüğü

Anlatayım, neden delisiyim, özgürlüğün en çok:
Diyelim, keyfimce yaşam yine buyruğumda,
Diyelim, tutmuşum elimde şarap dolu bir bardak,
Özgür olma duyusunu götürmüşüm dudaklarıma
Diyelim, bir de, Rachel'im gelmiş; bütün tutkusuyla,
güzelliğiyle

Yanakları kıpkırmızı, aylardan bir altın Ağustos.

Anlatayım özgürlüğün neden benzersiz tadı:
Diyelim, bir polis karakolundayım yine;
Üniformalar, küf kokan odalar, küfürler
Diyelim, bir tabanca sallanır burnumun ucunda
Hep eski işkenceleri hatırlatan anılar,
Yaralı ülkemi çeviren duvarlarda.

Diyelim, Conchita'yla ben, bir elmayı bölüşürüz
İlkyaz rüzgarlarının okşadığı çayırlarda,
Dudaklar bir çağrıyı fısıldar,
Öpücükler sonra bir çiçek avuçlarda.

Diyelim, üzerimi arar hoyrat eller, şiir defterimi
Alırlar kalemimi cebimden; alırlar İspanya'mı, alırlar
yüreğimi

Diyelim, cüzdanımda resim-resim anılar.

Şimdi zindandayım ama yine de tutamam kahkahamı;
Güneşi tevkif ederler mi dersiniz
Pırıl-pırıl cümbüşüyle çıkmış yola Cordoba'dan
Yakalayıp tutarlar mı benim gibi işkenceye.

Vidal De Nicolas

Çeviren: Engin Aşkın