Çakmaktaşı Kav Kıvılcım

Doğudan -ta uçtan-

batıya doğru ağaçlar altından
geçtim
kıyıyı güzelledim

Ya evler denize vurgun
ya deniz evlere aşık
öyle iç içe ve aydınlık
ki bir günü sağıyorlar gökinekten

Güneye doğru
ve hep uzaklaşarak denizden
çıvıp gittikçe zeytinlikler
deniz rengini döker
gök bulutunu

sürgünde ilk günün akşamına doğru

Eşim ve çocuklarım alıştığımız yerde
bahçemizde üzgün çiçek.
Ne ki elde avuçta
ucun ucun tükenecek

ucun ucun tükenecek günler de
tam yeni yeni dostlar edinirken
örneğin: Öğretmen Şevket
ince duyarlı ve devrimci
indirir gibi ak bir gemiyi denizlere
tam indirmişken içime yelkenini

hadi başka yere

Biliyorum
şimdi sırası değil bunların
çakmaktaşı kav ve kıvılcım
gibi sürüyorken yüreğimin üçlüsü
sırası değil
bir bozgunmuşçasına düşünmek sürgünü

Uslu mavi bir denizi
nasıl devindirirse denizaltı
öyle
alttan ve gitgide çoğalarak
başlıyor yüreğimde kabartı

Ruşen Hakkı