Gök Kuşağı

Beni yağmurun ardında gözle
Çıkıp gelirim belki,
Belki çiğneyip asırlık töreleri,
Alabildiğine yaşamak için.
Dost bildiğim insanlardan gizlice.

Kapanmış her çaldığım kapı yüzüme,
Ummuşum, aramışım, bulamamışım
Anlamışım, yakınmanın boş olduğunu
Bakmışsın çıkagelmişim ülkene.
Medet ummaya..

Adımıma adım uydurursa can sıkıntısı
Niçin gelmeyim, niçin?
Tüm kaygılara arkamı dönüp
Belki de gelmem:
Kader denilen şey varsa eğer
Beni orda da bulur diye.

Belli olur mu, talih dönüverir,
Yeşerir ağaçlar, çimenler,
Katar önüne götürür lodos, koca kışı
Günlük güneşlik ışıl ışıl ortalık,
Umut kapıları açık ardına kadar.

Önümde yarınlar.. yarınlar..
Yarınlar, belkilerle dolu
Hele şu yağmur dinsin bir,
Tez diner yaz yağmuru bu.
Bakmışsın senin renklerinden de parlak
Bir yaşama filiz vermiş önümde.
Güçlü bir rahatlık yayılıyor içime
Sıkıntılı anımda gelirim demek!
Bekle sen beni gelsem de, gelmesem de
Aldırma mevsim gibi dönekliğime
Kimbilir belki de gelirim gerçekten bir gün ...

Muazzez Menemencioğlu

Yeni Şiirler, 1958