Çıplak Dağda İmidatio Dei

Yalnızken ağzın ezgiler günlüğü
uçuk beyaz aya doğru
uçar senin düş evin
Kildare taşlarıyla örülü
örtük bir duvar öte
sonsuzluğun yüreğinde
bir de
yıkık bir oba
belki düş belki serap
ağır kollarıyla gemicin
halatları topluyor avluda

Gizli gece örtüsü
Kuzey'i seslerden geçilmez kılardı
hırpani gövden bir ara
bir alev
yanıp giderdi Meduza'nın meleklerine
ne farkın var gözyaşı yontusundan
orada uçurum orada sevda yanığı
orada bir avuç kül savrulan
Ah gökten geçeni görüyor musun
diz çökeni birden
mitik kuşların yüreğinde yitirildin
tüm tabletler yazıtlar senin için
sabah delice hırçın
sonsuz rüzgar duraklarında.


Gülseli İnal
Letoon