Deniz Oldu Birkaç Kadeh Susuzluğum Kanmaz Benim

Deniz oldu birkaç kadeh susuzluğum kanmaz benim
İniltilerim eksilmez gözüm yaşı dinmez benim

Gel soralım bizim ile kim giresin bahçelere
Dâim öter bülbülleri gülistânım solmaz benim

Bizim ilin bahçeleri dâim tâzedir gülleri
Mâ’murdurur bustanları ağyar gülüm üzmez benim

Mansur kadehin nice kez ma’şûka sundu elime
Dört yanımdan od urdular kimse halim bilmez benim

Yana yana kül olubam sen ma’şukanın yoluna
Günde bin kez yanar isem dosttan yüzüm dönmez benim

Canım aşkın külüngüne Ferhâd olup tuttum başım
Dâim dağları keserim Şîrin’im hiç sormaz benim

Yunus aydır ey sultânım aşkın ile yandı cânım
Gel kılar isen dermanım ayrık canım ölmez benim


Yunus Emre