Dîn ü Millet Kodurdu Ol Benim Canım Alan

Dîn ü millet kodurdu ol benim canım alan
Onu duyan kişiye ne gönül kalır ne can

Duymayanlar hâlimi dînin kodu der bana
Ne ile din beslesin cansız gönülsüz kalan

Sûretimde varlığım gönül ile can idi
Cümlesin yağmaladı bana aşk bağışlayan

Aşkın serhengi beni komadı hiç nesnede
Ne İslâmda ne dinde anılmaz küfr ü îman

Şart u farz olmaz onda canı aşka kalanda
Cevapsız dil söylenir nice bilsin bu lisan

Elden iş bıraktırdı niteliksiz baktırdı
Dostluk ticâretinde unuttuk assı ziyan

Beni nelikten kodu varlık defterin dürdü
Havf u recâ göstermez hayr u şer elden koyan

Sorman Yunus’tan haber dost nerdeyse orda var
Yüz bin güherden fârığ aşk denizine dalan

Yunus Emre