Niyazi Akıncıoğlu doğumu 1919, Kırklareli; ölümü 1 Şubat 1979, Ankara. Türk şair. Kırklareli'nin Kurudere köyünde doğdu. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirdi. Kırklareli’nde serbest avukatlık yaptı. 1 Şubat 1979 tarihinde Ankara SSK Dışkapı Hastanesi'nde ölmüştür.
1940 döneminin tanınmış şairlerindendir. İlk şiirlerini "Haykırışlar" adlı kitapta topladı. Daha sonra dönemin önemli dergilerinde şiirleri görünmeye başladı. 1950 yılında TCK'nın 142. maddesine aykırı eylemde bulunduğu savı ile tutuklandı, Kırklareli'nde "komünistlik" suçlamasıyla yargılandı, mahkeme süresince iki yıl tutuklu kaldı, sonuçta beraat etti. Cezaevinden çıktıktan sonra münzevi bir yaşama yöneldi. Ancak 1970'lerde yayınladığı şiir çalışmaları ile yeniden adından söz ettirdi. Gençlik dönemi şiirlerini Haykırışlar (1938) adı altında yayınladı. Şiirleri ölümünden sonra Umut Şiirler adıyla 1985 yılında kitaplaştırıldı.
1940'lı yılların toplumcu dergilerinde yayınlanan ve ona asıl ününü getiren şiirlerinde Niyazi Akıncıoğlu, Asım Bezirci'nin değerlendirmesiyle (bkz. Sanat Emeği, Temmuz 1979) "Nazım Hikmet'ten sonra halk şiirinden yararlanan ilk toplumcu şairdir ... sırasında Divan şiirinden de yararlanır, ama ikisini de taklit etmez ... " Gerçekten de Niyazi Akıncıoğlu, Divan şiiri vurgularıyla halk şiiri sesleri ve deyişlerini özgün senteze ulaştırmış bir şairdir. Bu anlamda, Enver Gökçe, Ahmet Arif ve Attila İlhan'ın doğrudan ustası olduğu; Ahmet Arif ve Enver Gökçe'nin bu şiirlerdeki tonlamalar, vurgular ve edadan, Attla İlhan'ın ise yönteminden (divan ve halk şiiri sentezi) etkilenmiş olduğu söylenebilir.
Niyazi Akıncıoğlu, şiirlerinde divan ve halk şiiri motiflerinden ustaca yarlanmasını bildi. Halk şiirinin söyleyiş özelliklerini ve sesini başarılı bir şekilde kullandı. Şair; karamsarlığa yer vermeyen, gelecekten umutlu şiirler bırakmıştır gelecek nesillere.
Eserleri
1940 döneminin tanınmış şairlerindendir. İlk şiirlerini "Haykırışlar" adlı kitapta topladı. Daha sonra dönemin önemli dergilerinde şiirleri görünmeye başladı. 1950 yılında TCK'nın 142. maddesine aykırı eylemde bulunduğu savı ile tutuklandı, Kırklareli'nde "komünistlik" suçlamasıyla yargılandı, mahkeme süresince iki yıl tutuklu kaldı, sonuçta beraat etti. Cezaevinden çıktıktan sonra münzevi bir yaşama yöneldi. Ancak 1970'lerde yayınladığı şiir çalışmaları ile yeniden adından söz ettirdi. Gençlik dönemi şiirlerini Haykırışlar (1938) adı altında yayınladı. Şiirleri ölümünden sonra Umut Şiirler adıyla 1985 yılında kitaplaştırıldı.
1940'lı yılların toplumcu dergilerinde yayınlanan ve ona asıl ününü getiren şiirlerinde Niyazi Akıncıoğlu, Asım Bezirci'nin değerlendirmesiyle (bkz. Sanat Emeği, Temmuz 1979) "Nazım Hikmet'ten sonra halk şiirinden yararlanan ilk toplumcu şairdir ... sırasında Divan şiirinden de yararlanır, ama ikisini de taklit etmez ... " Gerçekten de Niyazi Akıncıoğlu, Divan şiiri vurgularıyla halk şiiri sesleri ve deyişlerini özgün senteze ulaştırmış bir şairdir. Bu anlamda, Enver Gökçe, Ahmet Arif ve Attila İlhan'ın doğrudan ustası olduğu; Ahmet Arif ve Enver Gökçe'nin bu şiirlerdeki tonlamalar, vurgular ve edadan, Attla İlhan'ın ise yönteminden (divan ve halk şiiri sentezi) etkilenmiş olduğu söylenebilir.
Niyazi Akıncıoğlu, şiirlerinde divan ve halk şiiri motiflerinden ustaca yarlanmasını bildi. Halk şiirinin söyleyiş özelliklerini ve sesini başarılı bir şekilde kullandı. Şair; karamsarlığa yer vermeyen, gelecekten umutlu şiirler bırakmıştır gelecek nesillere.
Eserleri
- Haykırışlar (1938)
- Umut Şiirleri (Hacan Yayınları 1985, Ankara)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder