Kanayan Gün Dönümü

yaşayan bir anıdır o başkalık
çok kahramanlı bitmemiştir bir roman
eski bir gazete sayfasında manşet
saatleri durdurup
zemberek kırdıran

yıkıntılar altında şehir
yalnızlığın labirentinde umutlar
mavi gülüşlü bir güzel gibi
çökertilmiş ıssıza suskunluklar

vakitsiz gerdeklerde kedere boğuldu sevinç
yarım kaldı zeybeklerin oyunu
kırılan bir dal
dökülen yaprak hüznüyle
kanıyor içinden ağaçlar


Namık Kuyumcu
Talan Bir Ömrün Ortasında

İsteyelim İş Issını Bulup Görelim Kandadır

İsteyelim iş ıssını bulup görelim kandadır
Can kulağı açık ise işbu sözüm turvendedir

Alıgörün turvendeden aşk eridir onu tadan
Bunda boynunu buran Hak katında dermandedir

Kişi gerek bile onu hem uyanık ola canı
Bilirsin dünya seveni baykuş gibi yabandadır

Baykuş çağırır vîrandan kimse murad almaz ondan
İyi amel iltegörün ol hak terâzi andadır

Varıcağız terâziye Hak kendi bakar yazıya
Görücek dağlar eriye ol zebâniler andadır

Biti sunula eline ettiğin gele yoluna
Tanıklar bile buluna dostun düşmanın andadır

Terk edesin taht u tacı bulasın ettiğin gücü
Muhammed hak yalvarıcı şefâatimiz ondadır

Yunus eğer âşık isen varlığın değşir yokluğa
İman kuşağın berk kuşan de hep eksilik bendedir


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Uş Gine Nazar Oldu Bu Bizim Canımıza

Uş gine nazar oldu bu bizim canımıza
Muhammed bünyâd urdu dîn ü îmânımıza

Peygamberler serveri din direği Muhammed
Gör ne gevherler komuş bu bizim kânımıza

Hay gel amel edelim elimiz erer iken
Ecel erer ansızın ermeyiz sanımıza

Ey dırîgaa n’idelim bizde amel olmazsa
Hışmedip yapışalar bu kefen donumuza

Sorucular geleler soru hisap alalar
Karanı sin içinde otura yanımıza

Ölüm haktır bilirsin niçin gaafil olursun
Azrâil kasdediser günahlı canımıza

Miskin Yunus bu sözü kend’ özünden ayıtmaz
Hak Çalap veribidi sabakın dilimize


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Anaların Paylaşılan Acısına Dair

ne zaman bakışlarıma düşse
yiten kardeş görüntülerinin gölgesi
uçarı kuşlar kalkar yüreğimin dalından
genç ömrümün
kırçıl acıları taşınır kanatlarında

nasıl da kıydılar o ceylan boyunlara
nasıl taşır bu utancı yüzler
aldanışların ömrü bir gece batımı
mavileşir ufukta gizlenen gerçekler

anılar eprimiş fotoğraflar soluktur
o evlerde şimdi
yitirmiştir gülümseyişini anaların gözleri artık
saçlarına oğul ölümlerini ören eller
sancılı şafağın rengine bezemiştir kederini

ince bir bıçak üstünde yaşanıyor günler
tedirginlik kayaların en yalçın yeri
olmadık yerinden kanıyor umarsızlık
kirpiklerin gölgesine düşüyor hüzünler

yokluğunuz patlayan tomurcuk tanesinde
ıtır kokan rüzgarlarda sesiniz
ipeğin kozası ve kımıldayan toprak
sizi anlatıyor yıldızlı şarkılarıyla yapraklar

ne zaman aklıma gelse
"hoşça kalın" diyen son sözleriniz
bir merhabanın eksikliğini duyarım
yaralarım kanar yeniden
yarım kalan aşkımız çizgilenir yüzümde


Namık Kuyumcu
Talan Bir Ömrün Ortasında

Sana Derim Ey Velî Dur Erte Namazına

Sana derim ey velî dur erte namazına
Eğer değilsen ölü der erte namazına

Ezan okur müezzin çağırır Allah adın
Yıkma dînin bünyâdın dur erte namazına

Ağar pervâza kuşlar tesbih okur ağaçlar
Himmet alın kardaşlar dur erte namazına

Namazı kıl zikreyle elin götür şükreyle
Öleceğin fikreyle dur arta namazına

Namaz kıl yarağ olsun ahrette gerek olsun
Sinlekte çerağ olsun dur erte namazına

Namaz kıl îmâm ile yatmagil güman ile
Gidesin îmân ile dur erte namazına

Çıka gide can dahı şöyle kala ten dahı
Derviş Yunus sen dahı dur erte namazına


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

İşit Sözünü Ey Akıl Tanla Seher Vaktinde Dur

İşit sözünü ey âkıl tanla seher vaktinde dur
Öyle buyurmuş ol kâmil tanla seher vaktinde dur

İşit ne der horozunuz tanla verilir rûziniz
Dost dergâhına tutgıl yüz tanla seher vaktinde dur

İşit sözümü ey sağır tâ terâzin gele ağır
Yalvar Çalab’ına çağır tanla seher vaktinde dur

Yatanların yatlı hâli hiç nesneye ermez eli
Seher eser rahmet yeli tanla seher vaktinde dıır

Kuşlar ile durgıl bile kıl namazı imâm ile
Yalvar günahını dile tanla seher vaktinde dur

Okuna Kur’an u Yâ Sîn kulak urup dinleyesin
Dağca günahlar yuyasın tanla seher vaktinde dur

Okuna hadîs ü kelâm diyeler aleyhisselâm
Âşık isen belli bilem tanla seher vaktinde dur

Helâl ola sana uçmak uçmakta hûriler koçmak
Kevser şarabını içmek tanla seher vaktinde dur

Miskin Yunus aç gözünü uyar gafletten özünü
Ta bilesin kend’ özünü tanla seher vaktinde dur


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Ada

Bilirim geçtiğini kuşların, devinimsiz,
Damların bacaların üstünden ve ağaran
Saçı gündüzün, bakar bu eski pencereden,
Döner dolaşırım, avuçlarım hala deniz.

Rüzgara tüneyen düş, soyut sesi çınarın,
Sıcağı kokan evler, yaz bulutuyla gökte,
Yorgun yeşili asmanın. Beklese eşikte
Bir çocuk, gözü dönmüş martısıyla sokağın.

Duyarım, tekneler geçer uzaktan, yoksul, kim
Sarılır hüzün yüklü aynalara, bilirim!
Usulca esner kedi, gölge, düşen avluya

Kirli akşam, dökülen sıvası evlerin! Ya
Bu gök uzamıştır ya bu yüzler ya da iklim,
Yaşlı bir adayım belki de, çıkmıyor sesim!


Turgay Kantürk
İlk Gibi Son

Anma Mısın Şol Günü Gözün Nesne Görmez Ola

Anma mısın şol günü (sen) gözün nesne görmez ola
Düşe sûretin toprağa dilin haber vermez ola

Çün Azrâil ine tuta assı kılmaz ana ata
Kimse doymaz o heybete kalktan meded ermez ola

Oğlan gider danışmana salâdır dosta düşmana
Sonra gelmek peşîmâna sana assı kılmaz ola

Evvel gele şol yuyucu ardınca şol su koyucu
İledip keten sarıcı bunlar hâlin bilmez ola

Ağaç ata bindireler sinden yana göndereler
Yeraltına indireler kimse ayrık görmez ola

Üç güne dek oturalar hep işini bitireler
Ol dem dile getireler ayrık kimse anmaz ola

Yunus miskin bu öğüdü sen sana versen yeğ idi
Bu şimdiki mahlûkata öğüt assı kılmaz ola


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Anma Mısın Sen Şol Günü Cümle Alem Hayrân Ola

Anma mısın sen şol günü cümle âlem hayrân ola
N’idesini bilemeyip bî-hod u ser-gerdân ola

İsrâfil sûrunu ura hep mahlûkat yerden dura
Deriliben haşre vara kadı anda Sübhân ola

Zebâniler çeke tuta ilete tamuya ata
Deri yana süğnük tüte katı ulu efgan ola

Mâlik çağıra tamuya çekip meydana getire
Tangrı korkusundan tamu zârî kılıp nâlân ola

Dağlar yerinden ırıla gökler heybetten yarıla
Ildızlar bağı kırıla düşe yere galtân ola

Yazıklar müzdler dartıla ancak perdeler yırtıla
Bilmediğin günahların anda sana ayân ola

Yunus aydur işbu sözü erenlere toprak yüzü
Diler Hakk’ı göre gözü inâyet ger andan ola


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Sevgililer Günü

I.

bir elinden satın aldığım çiçeği
verdim öteki eline çingene kızının

1990


II.

sana çiçek alırken iskelede
elime değen eli kaldı aklımda
soğuktu şubatın ortası
nasıl tutar çingene kızının eli
bir rakı kadehinin beyazlığını
birahaneler boyu rıhtım caddesi'ni
topal bir değnek gibi yürüdüm
sanırım o gece
kadehe her uzanışında esmer
kontürler içine aldım
kar beyazı ellerini

1997


Nevzat Çelik

Müslümanım Diyen Kişi Şartı Nedir Bilse Gerek

Müslümanım diyen kişi şartı nedir bilse gerek
Tanğrı’nın buyruğun tutup beş vakt namaz kılsa gerek

Tanla durup başın kaldır ellerini suya daldır
Tamudan azadlı oldur kullar azad olsa gerek

Öğle namazın kılasın her ne dilersen bulasın
Tamudan azadlı oldur kullar azad olsa gerek

Ol ikindiyi kılanlar arı dirlik dirilenler
Oladır Hakk’a erenler dâim Hakk’a erse gerek

Akşamdurur üç farida dağca günahın arıda
İyi amellerin sana şem’u çerâğ olsa gerek

Yatsı namazın o hâzır hâzırları sever Kadir
İmânın eksiğin bitir îman piş-rev olsa gerek

Her kim Müslüman olmadı beş vakt namazı kılmadı
Bil ki Müslüman olmayan ol tamuya girse gerek

Görmez misin Mustafâ’yı nice bekledi vefâyı
Ümmet için ol safâyı ümmet ona erse gerek

Bekler isen din gayretin vermegil nefse murâdın
Yunus Nebî salavâtın aşk ile değirse gerek


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Dünyaya Gelen Kişiler Yola Bile Gelmek Gerek

Dünyaya gelen kişiler yola bile gelmek gerek
Ölümünü anıbanı dün ü gün ağlamak gerek

Bu dünya kahır evidir hem bâkıy değil fânidir
Aldanıban kalma buna tez tövbeye gelmek gerek

Nedür(ür) dünya çokluğu eşkeredür(ür) yokluğu
Varlık sarayın hakıykat âhireti bilmek gerek

Gel imdi dur bu fâniden mahrum kalamdan bâkıyden
Tâat kılıp bu dünyadan kul nasîb(in) almak gerek

Korkar isen (sen) tamudan (gel) alçak olgıl kamudan
Ol günü ince sırattan kamular(la) geçmek gerek

Geçip gitmek diler isen (ye) düşmeyeyim der isen
Şol kazandığın malını Tanğrı için vermek gerek

Kazandığını veriben yoksulları hoş görüben
Hak hazretine varıban oddan o kurtulmak gerek

Kur’an aydır ki “Vetteku” gene aydır ki “Tezraû”
Kâhil olup oturma(gıl tez) tevbeye gelmek gerek

Yunus’un sözü şiirden ammâ aslı(dır) kitaptan
Hadis ile denene key (bilgi) sâdık olmak gerek


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Buz Üstüne Yazılan Şiir

Buz üstüne yazmak isterdim
Bütün bu şiirleri
Üç beş gün öyle kalır
Sonra erir giderdi.

Kaybolursa da ne çıkar
Yazılmış o kadar şiir
Onca acı, tedirginlik
Bir avuç su oluverir.

Buz üstüne yazmak isterdim
Bütün bu şiirleri
Ya da denizin yaladığı
Bir kıyıya bırakmak...

Boğulup gitsin sesim
Uçsuz bucaksız bir koroda
Duyulmayacaksa silah sesleri
Girdiğimiz her sokakta.

Çektiğimiz bunca acıyı
Varsın hiç bilmesin çocuklar
Barışa, kardeşliğe dair
Yarın nice şiir yazarlar.

Buz üstüne yazmak isterdim
Bütün bu şiirleri
Ve sonra çekip gitmek
Dalgın bir cırcır böceği gibi.


Ahmet Erhan
Alacakaranlıktaki Ülke

Evvel Bize Vâcib Budur İyi Hulk u Amel Gerek

Evvel bize vâcib budur iyi hulk u amel gerek
İslâm adı konucağız yoldaşımız îman gerek

İsrâfil sürun urunca cümle mahluk uyanınca
Soru hesap sorulunca Arap dili lisan gerek

Gök perdelerin açalar iyi yavuzdan seçeler
Ol dem nereye kaçalar baş kurtarası yer gerek

Terezi kurup otralar sermâyemiz getireler
Ol siyâset meydanında bu tertipleri bil gerek

Çağrışalar ata ana kardaş kardaştan ısana
Yalvaralar ol Sübhân’a niyaz kılası er gerek

Dügelinden bu aşk yakın Yunus hatâ kılma sakın
Aşktan nasip sunulunca cevap veresi hâl gerek


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Çalap Veribiye Sana Bir Gün Ecel Serhengini

Çalap veribiye sana bir gün ecel serhengini
Gele görünce gözüne azdıra benzin rengini

Ayda sana emâneti ıssı diler tapşırayım
Ala senden emâneti ede seninle cengini

Emâneti senden ala gövdeni kuru boş sala
Vebâller boynunda kala nefsin ura külüngünü

Malın u varın ey paşa hısmın kavmin üleşe
İledeler seni haşa göresin sinin tengini

Seni sininde koyalar menzil mübârek diyeler
Üstüne tez tez yumalar dünyanın hâk-ü sengini

Karanı yerde olasın amelin ile kalasın
Çok âh edip söyleyesin peşîmanlığın nengini

Yunus imdi tövbeye gel can sendeyken eyle amel
Aşk ile gel kuşanagör bu dervişlik palhengini


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Ağıt

Çiçekçi bana bir gül ver
Sevgilime değil, bir ölü için
Çiçekçi bana bir gül ver
İçine gözyaşlarımı sığdırabileyim.

Yakasına böyle bir gül takmıştı
O gün bir görseydin sen onu
Çiçekçi bana bir gül ver
Sanki o güldendi bütün mutluluğu.

Sen de: - Bir arkadaşın öldü.
Ben diyeyim: - Kardeşim!
Çiçekçi bana bir gül ver
Götürüp tabutuna iliştireyim.

Kaldırımlarda kömür tozları
Bacalarda koyu bir duman var
Kara bir gökyüzü tek özelliği bu kentin
Çiçekçi bana bir gül ver.

Kapalı perdeleri açabilse gülüm
Kapalı kapıları kırabilse
Kapalı yüreklere girebilse..
Çiçekçi bana bir gül ver.

- Beyim, gül olmaz ki bu mevsimde


Ahmet Erhan
Alacakaranlıktaki Ülke

Alacakaranlıktaki Ülke

XVIII.

Acılı oğulları ülkemin
Kahvelerde otururlar sessiz, sakin
Gözlerine baksan çayırları görürsün
Ekinler arasında kaçarken açtığı yolu bir tavşanın.
Bir ürkeklik, yabancılık hepsinde
Acılı oğulları ülkemin
Taşralık sarılı bedenlerine.
Ucuz şarap içerler, kötü sigara
Ceplerinde mutlaka kıvrılmış bir gazete vardır.
Bir gecekonduda nemli bir oda.
Döşemenin üstünde telleri kopuk bir saz.
Masanın üstünde çay bardakları,
Ekmek kırıntıları, eski bir demlik,
Onun altında gazeteler, kitaplar
Duvarlarda resimler, yazılar.
Naylonla örtülmüş bi pencere, camları kırık.

Acılı oğulları ülkemin
Ölüp giderler bir akşamüstü
Karanlık, kuytu bir sokakta;
Gözleri hayata sonuna kaçar açık.
Elleri kavuşmuş bilmezmiş gibi
Ölümü ve kalleşliği bu dünyada.

Ertesi gün resimleri gazetelerde
Ve bir tarih resmin altında:
Doğumu şu yıl, ölümü üç nokta...


Ahmet Erhan
Alacakaranlıktaki Ülke